Rolnictwo ekologiczne
Z Wikipedii
Rolnictwo ekologiczne, ekorolnictwo, alternatywny dla rolnictwa konwencjonalnego system gospodarowania zmierzający do poprawy jakości i zdrowotności artykułów żywnościowych i innych produktów rolnych, zrównoważony ekologicznie i ograniczający ingerencję człowieka w ekosystem gospodarstwa, co hamuje proces degradacji siedliska rolniczego.
W porównaniu z konwencjonalnym gospodarstwem, ekologiczne charakteryzuje się większą pracochłonnością, ponadto różnorodnością gałęzi produkcji rolnej, co ma związek z zachowaniem równowagi ekologicznej, przestrzega się tu także prawidłowego zmianowania roślin, znacznie ograniczając lub całkowicie eliminując stosowanie nawozów mineralnych i chemicznych środków ochrony roślin jednocześnie zwiększając zużycie nawozów organicznych.
Spis treści |
[edytuj] Cele ekorolnictwa
Rolnictwo naturalne łączy w sobie trzy główne cele:
[edytuj] Zachowanie środowiska
Metody uprawy roślin oraz chowu zwierząt gospodarkich stosowane w ekorolnictwie w znacznie większym stopniu, w porównaniu z konwencjonalnym rolnictwem, uwzględniają wymagania ekologii. Dąży się tu do zmniejszenia obciążenia dla środowiska naturalnego, jakie może powodować przemysłowa produkcja na wielkich farmach. Oznacza to z jednej strony redukcję ilości używanych produktów przemysłowych (maszyn i środków chemicznych, itp.), jak również przetwarzanie i wykorzystanie wszystkich odpadów (gnojowicy, obornika, kompost, itp.) na terenie gospodarstwa, dzięki czemu gospodarstwo ekologiczne jest w znacznym stopniu niezależne od zewnętrznych nakładów.
Zapewnia się tu biologiczną samoregulację, stosuje się metody ochrony gleby i wody a także krajobrazu, czego efektem są produkty rolne o wysokiej jakości biologicznej.
Gospodarstwo ekologiczne nie może wyspecjalizować się wyłącznie w uprawie roślin bądź hodowli, stosowanie monokultur jest tutaj wykluczone. Aby uzyskać zamknięty obieg materii organicznej rośliny są spożywane przez zwierzęta, a te przetwarzają pożywienie w nawóz i cykl się zamyka.
Ekorolnictwo opiera się m. in. na bioróżnorodności, naturalnej aktywności gleby, cyklach biologicznych (np. płodozmian). Ogranicza się tu stosowanie nawozów mineralnych, zwłaszcza pochodzenia sztucznego oraz wyklucza użycie pestycydów i większości chemicznych środków ochrony roślin (fungicydów, herbicydów i inne), stosując zamiast nich ekologiczne środki zastępcze.
[edytuj] Zyskowność i wydajność produkcji ekologicznej
Ekorolnictwo stawia na jakość produktów rolnych, dlatego plon podstawowych ziemiopłodów z gospodarstw prowadzonych metodami ekologicznymi jest nieco niższy (o około 1/3) w porównaniu z plonami z gospodarstw konwencjonalnych. Ponadto jednostkowe koszty produkcji są wyższe niż w konwencjonalnych gospodarstwach, przez co ceny zbytu bywają tu 2-3 krotnie wyższe.
[edytuj] Zachowanie wsi
Rozwój upraw ekologicznych może służyć zmniejszeniu bezrobocia na terenach wiejskich. Wokół gospodarstw ekologicznych mogą tworzyć się małe przedsiębiorstwa turystyczne. Nie mniej ważne jest przetwórstwo żywności. Zastosowanie tradycyjnych technik konserwacji żywności może pozwolić na produkcję lokalnych wyrobów. Jeżeli uruchomiona zostanie sieć dystrybucji, możliwe jest sprzedawanie ich jako luksusowych produktów ekologicznych.
[edytuj] Rozwój ekorolnictwa
Koncepcja rolnictwa ekologicznego wywodzi się z krajów wysoko uprzemysłowionych, gdzie produkcja rolnicza jest szczególnie rozwinięta, istnieją więc nadwyżki produktów rolnych, ponadto ruchy ekologiczne i wpływ społeczeństwa ma tu duże znaczenie.
Idee realizowane w rolnictwie ekologicznym wywodzą się z różnych filozofii i przyjmują różne formy społeczne i ekonomiczne.
W Niemczech, w kraju wysoko uprzemysłowionym, różne kierunki rolnictwa ekologicznego rozwinęły się bardzo silnie, wyróżnia się tu między innymi rolnictwo biodynamiczne i rolnictwo organiczo-biologiczne. W roku 1989 w związkach rolnictwa ekologicznego zrzeszonych było 0,31% ogólnej liczby rolników, czyli 2330 osób.
Również w Polsce mamy do czynienia z powstawaniem stowarzyszeń i klubów propagujących idee ekorolnictwa, coraz większa liczba gospodarstw preferuje agrotechnikę opartą na zasadach rolnictwa naturalnego produkując żywność ekologiczną. Od czasu powstania Ekolandu (1989) wprowadzono pierwsze kontrole i certyfikaty dla produktów ekologicznych. Od maja 2004 r. certyfikaty przyznawane polskim produktom ekologicznym spełniają normy unijne - przekształcanie gospodarstw trwa dwa-trzy lata i wiąże się z przyznaniem specjalnych eko-dotacji. Obecnie około 1% polskich upraw rolnych to uprawy ekologiczne.
[edytuj] Podstawa prawna
W roku 2001 polski sejm uchwalił ustawę o rolnictwie ekologicznym, która ma pomóc z rozwoju tej gałęzi gospodarki w naszym kraju:
Od maja 2004 r. rolnictwo ekologiczne w Polsce jest regulowane przez prawodawstwo unijne (rozporządzenie EU 2092/91). Certyfikaty przyznawane polskim produktom przez akredytowane jednostki są uznawane na całym terytorium Unii.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Rolnictwo ekologiczne musi spełniać określone warunki oraz posiadać stosowny certyfikat dla danego produktu rolnego. Zadaniem tym zajmują się:
- Międzynarodowa Organizacja Rolnictwa Ekologicznego
- Stowarzyszenie EKOLAND w Polsce
- Wyniki kontroli NIK funkcjonowania rolnictwa ekologicznego w Polsce 2006
[edytuj] Literatura
- Podręcznik rolnictwa ekologicznego, red. G.E. Siebeneicher, Warszawa 1997 r. ISBN 83-01-12306-0
- The Organic Food Market in Poland, SixtyTwo International Consultants, sierpień 2006 [1]
