Res iudicata
Z Wikipedii
Res iudicata (czasami też w pisowni "res judicata"; z łac. oznacza "rzecz (już) osądzona"), pojęcie języka prawniczego określające prawomocność orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej.
Istotę "rzeczy osądzonej" w dawnej nauce określano formułą Res iudicata pro veritate habetur (lub Res iudicata pro veritate accipitur) – sprawę osądzoną uważa się za prawdę. Res iudicata znana byla już prawu rzymskiemu w postaci exceptio rei iudicatae – zarzutu (ekscepcji)[1] sprawy uprzednio rostrzygniętej wyrokiem sądowym.
[edytuj] Znaczenie Res iudicata
Przyjęcie rei iudicatae (powagi rzeczy osądzonej) służy pewności prawa i unikaniu wznawiania ustawicznych sporów "o to samo" (między tymi samymi stronami o ten sam przedmiot). Kolejne pozwy w tej samej sprawie będą przez sądy odrzucane. Res iudicata chroni strony postępowania przed kolejnymi procesami, i odciąża sądy od obowiązku zajmowania się sprawami wcześniej rozstrzygniętymi.