Pozwolenie na broń

Z Wikipedii

Pozwolenie na broń - dokument urzędowy, wymagany w większości krajów świata od posiadaczy broni. Wydawany jest na wniosek zainteresowanego, po sprawdzeniu ustawowo przewidzianych przesłanek, przez lokalne władze (np. komendę policji).

[edytuj] Wydawanie pozwoleń na broń w Polsce

Od czasu odzyskania przez Polskę niepodległości w roku 1918 od osób posiadających broń wymagane jest stosowne urzędowe pozwolenie.

Obecnie przepisy dotyczące nabywania, posiadania, przechowywania, zbywania i deponowania broni i amunicji, a także przywozu ich z zagranicy, przewozu przez terytorium kraju i wywozu za granicę określa ustawa z 21 maja 1999 o broni i amunicji^[1] z późniejszymi zmianami. Ustawa ta określa także zasady posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców oraz wydawania pozwoleń na broń, cofania ich, a także zasady funkcjonowania strzelnic.

Artykuł 4 tej Ustawy definiuje:

1. broń palną, w tym bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową
2. broń pneumatyczną
3. miotacze gazu obezwładniającego,
4. niebezpieczne narzędzia i urządzenia, mogące zagrażać życiu lub zdrowiu
   1. broń białą
      1. ostrza ukryte w przedmiotach nie mających wyglądu broni
      2. kastety i Nunchaku
      3. pałki posiadająceh zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału
      4. pałki wykonane z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału podobne do kija baseballowego
   2. broń cięciwową (kusze)
   3. przedmioty przeznaczone do obezwładniania przy użyciu elektryczności (tzw. paralizatory).

Pozwolenia na broń palną wydaje w Polsce komendant wojewódzki Policji; pozwolenia na miotacze gazu obezwładniającego oraz wymienione w Ustawie niebezpieczne narzędzia i urządzenia - komendant powiatowy. Do legalnego posiadania broni pneumatycznej niezbędna jest karta rejestracyjna wydawana przez komendanta powiatowego Policji.

Pozwolenia nie wymaga się m.in. od:

• posiadaczy broni palnej wytworzonej przed 1850 oraz replik takiej broni
• gromadzących na podstawie przepisów odrębnych zbiory muzealne broni
• przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją na podstawie koncesji
• rusznikarzy działających na podstawie odrębnych przepisów
• posiadaczy ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego
• posiadaczy broni palnej pozbawionej cech użytkowych (np. z przewierconą komorą nabojową)
• posiadaczy broni alarmowej o kalibrze do 6 mm

We wniosku o wydanie zezwolenia na broń należy określić cel, do jakiego miałaby być ona przeznaczona, np:

• do ochrony osobistej (ewent. ochrony innych osób lub ochrony mienia)
• do celów łowieckich
• do uprawiania sportów strzeleckich
• do celów olekcjonerskich lub pamiątkowych
• do celów szkoleniowych

Przy rozważaniu wniosków o wydanie pozwolenia na broń komendant Policji bierze pod uwagę jego zasadność, odrzucając w szczególności wnioski złożone przez:

• osoby poniżej 21. roku życia (osoby młodsze, ale mające ukończone lat 18 mogą uzyskać pozwolenie na broń do celów łowieckich lub sportowych na wniosek szkoły, organizacji sportowej, Polskiego Związku Łowieckiego albo stowarzyszenia obronnego)
• osoby z zaburzeniami psychicznymi wymienionymi w ustawie z 19 sierpnia 1984 o ochronie zdrowia psychicznego
• osoby o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej oraz wykazujące istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego
• osoby uzależnione od alkoholu lub substancji psychoaktywnych
• osoby nie mające miejsca zamieszkania na terytorium Polski
• osoby skazane prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej oraz wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takiego przestępstwa
• osoby, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z prawem. Jeśli możesz, rozbuduj go.