Powłoka elektronowa
Z Wikipedii
Powłoka elektronowa (poziom energetyczny) - zbiór stanów kwantowych o tej samej wartości głównej liczby kwantowej.
W chemii za powłokę elektronową wokół danego atomu uważa się zbiór orbitali atomowych mających tę samą główną liczbę kwantową n. Kolejnym wartościom n przypisane są kolejne powłoki: K, L, M, N, O, P i Q. Powłoki składają się z różnej liczby podpowłok elektronowych, odpowiadających określonym rodzajom orbitali atomowych:
- K - jeden orbital s - może pomieścić maksymalnie 2 elektrony
- L i M jeden s i 3 orbitale p - może pomieścić maksymalnie 8 elektronów
- N i O - jeden s, 3 p i 5 d - może pomieścić maksymalne 18 elektronów
- P i Q - jeden s, 3 p, 5 d i 7 f - może maksymalnie pomieścić 32 elektrony
Atomy gazów szlachetnych mają całkowicie zapełnione powłoki elektronowe, atomy pozostałych pierwiastków chemicznych mają częściowo nie zapełnione powłoki elektronowe, dzięki czemu są zdolne do tworzenia wiązań chemicznych z innymi atomami. W ten sposób pierwiastki z grupy 18 ze względu na kompletne zapełnienie elektronami ostatniej podpowłoki mogą służyć do uproszczonego zapisu konfiguracji elektronowej.
