Pistolet Welrod

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Welrod
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Birmingham Small Arms Company (BSA)
Rodzaj	pistolet
Historia
Wyprodukowano	2 800 szt.
Dane techniczne
Kaliber	7,65 mm
Nabój	7,65 x 17 mm SR Browning
Magazynek	5 nab.
Wymiary
Długość	305 mm
Długość lufy	127 mm
Masa
broni	0,91 kg
Inne
Prędkość pocz. pocisku	210 m/s

Welrod - angielski pistolet powtarzalny wyposażony w integralny tłumik dźwięku. Welrod został zaprojektowany przez Inter Services Research Bureau (później określane jako Station IX).

[edytuj] Historia

Utworzenie w Wielkiej Brytanii w 1940 roku SOE spowodowało rozpoczęcie prac nad wyposażeniem żołnierzy oddziałów dywersyjnych podporządkowanych tej organizacji. Wśród opracowywanego sprzętu znalazło się kilka typów broni wyposażonej w integralne tłumiki dźwięku. były to wyposażona w tłumik wersja pistoletu maszynowego STEN Mk IIS, karabinek De Lisle i pistolet Welrod.

Welrod został opracowany przez Inter Services Research Bureau, biuro badawcze mieszczące się niedaleko miasta Welwyn Garden. Konstruktorzy których zadaniem było opracowanie krótkiej broni wytłumionej postanowili opracować wytłumiony pistolet powtarzalny. Taka konstrukcja była podczas strzelania cichsza od pistoletu samopowtarzalnego (brak ruchomego zamka), mniej skomplikowana od rewolweru wytłumionego (który musi być rewolwerem gazoszczelnym), a jednocześnie miała większą szybkostrzelność od pistoletu jednostrzałowego.

Seryjne Welrody były produkowane przez zakłady Birmingham Small Arms Company. Ponieważ produkowane pistolety były pozbawione jakichkolwiek oznaczeń producenta możliwe że poza BSA byli także inni producenci. Wyprodukowano ok. 2 800 pistoletów Welrod w wersjach kalibru 7,65 x 17 mm SR Browning i 9 x 19 mm Parabellum. Były one używane przez brytyjskie oddziały specjalne podporządkowane SOE, pewną ilość przekazano także amerykańskiej OSS.

Welrod okazał się konstrukcją bardzo udaną. Ostatnie informacje o bojowym użyciu tej broni pochodzą z okresu wojny o Falklandy w 1982 roku.

[edytuj] Opis

Welrod był bronią powtarzalną wyposażoną w zamek czterotaktowy. Mechanizm uderzeniowy bezkurkowy.

Welrod był zasilany z magazynka pudełkowego o pojemności 5 naboi. Magazynek znajdował się w chwycie.

Lufa gwintowana, posiadała cztery bruzdy prawoskrętnych. Lufa otoczona była integralnym tłumikiem dźwięku.

Przyrządy celownicze mechaniczne stałe (muszka i szczerbinka) wyposażone we fluoroscencyjne plamki ułatwiające celowanie w nocy.

[edytuj] Bibliografia

Frederick Myatt, Pistolety i rewolwery. Ilustrowana historia broni krótkiej od szesnastego wieku do czasów współczesnych, ESPADON 1993. ISBN 83-85489-06-1