Pies ratowniczy

Z Wikipedii

Pies ratowniczy - w kynologii określenie psa, mające dwa znaczenia:

• pies wyszkolony do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa;
• pies rasy predysponowanej do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa - dana rasa od wielu pokoleń hodowana jest w celu zachowania bądź rozwinięcia predyspozycji do ratownictwa.

- przy czym pojęcia te mogą się przenikać, lub nie, tak więc możemy mieć do czynienia z:

• psem ratowniczym (ze względu na wyszkolenie) nie będącym psem rasowym bądź też rasy nie uznawanej za ratowniczą;
• psem ratowniczym (ze względu na rasę) nie wyszkolonym;
• psem ratowniczym ze względu na rasę i wyszkolenie.

Ze względu na sposób użycia psow ratowniczych rozróżniamy:

• psy ratownicze lądowe:
  • psy ratownicze lawinowe;
  • psy ratownicze gruzowe;
  • psy ratowicze poszukiwawcze;
• psy ratownicze dowodne.

Generalnie psy ratownicze powinny cechować się:

• budową i wielkością odpowiednią do stawianych im zadań;
• całkowitym brakiem agresji w stosunku do człowieka.

Wymogi te stoją niekiedy w sprzeczności z oczekiwaniami właścicieli, najczęściej w zakresie:

• eksterieru - oczekuje się psa większego lub mniejszego niż rozmiar pożądany w ratownictwie (np. małego, tzw. "kompaktowego" nowofundlanda);
• charakteru - próby zastosowania psów określonej rasy do zadań sprzecznych z ich wrodzonymi cechami (np. używanie psów ras ratowniczych jako psów obronnych).