Pieśni i tańce śmierci
Z Wikipedii
Pieśni i tańce śmierci to cykl czterech pieśni na głos z fortepianem Modesta Musorgskiego powstały na przestrzeni lat 1875-1877.
Pieśni te zaliczane są do najwybitniejszych utworów w dorobku kompozytora. Środkami muzycznymi Musorgski oddał tragizm i okrutne prawdy tekstów A. Goleniszczewa-Kutuzowa. Cztery maski śmierci - nienawidzącej, okrutnej w swej hipokryzji i bezwzględności - są zwycięskie w stosunku do prawdziwej miłości, marzeń i pragnień ludzkich.
Kołysanka
Jest wstrząsającym dialogiem prawdziwej i falszywej miłości. Umierającemu dziecku śpiewa ją początkowo matka, później śmierć.
Serenada
Dziewczynie, która umierając marzy o pierwszej miłości, śmierć ukazuje się pod postacią rycerza zabiegającego o jej względy.
Trepak
Zbłąkanego w śnieżnej zamieci pijanego chłopa śmierć porywa w ostatni taniec, wabiąc go zwidami lata.
Wódz
Prawdziwym wodzem i zwycięzcą na polu bitwy i okazuje się nie człowiek, lecz śmierć.
Zobacz też:
