Paolo Montero
Z Wikipedii
Paolo Ronald Montero (ur. 3 października 1971 roku w Montevideo, Urugwaj). Środkowy obrońca zespołu San Lorenzo i Urugwaju. Grał też na pozycji stopera. Wzrost: 179 cm, Waga: 74 kg. Gra z numerem 13 na koszulce.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
Montero swoje pierwsze kroki jako piłkarz stawiał w Peñarolu w którym grał od 1990 roku przez dwa sezony rozgrywając 34 mecze strzelając przy tym jedną bramkę. W 1992 roku przeniósł się do włoskiej Atalanty. Jego debiut w Serie A miał miejsce w meczu z Parmą 6 września 1992 roku. W Atalancie grał przez cztery sezony rozgrywając tam 114 spotkań strzelając tam 2 bramki. W 1996 roku przeszedł do Juventusu Turyn z którym zdobył wiele trofeów w tym Puchar Ligi Mistrzów oraz pięc scudetto. W Juventusie zagrał dziewięć sezonów w tym 186 spotkań strzelając zaledwie jedną bramkę. Pod koniec swojej kariery przeniósł się do argentyńskiego San Lorenzo.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Paolo Montera w reprezentacji Urugwaju zagrał 50 razy i strzelił 3 bramki. Na MŚ w 2002 roku zagrał we wszystkich spotkaniach swojej reprezentacji. Po ostatnich barażach do MŚ w 2006 roku gdzie Urugwaj grał z Australią, Montero doznał groźnej kontuzji kolana i skończył definitywnie reprezentacyjną karierę.
[edytuj] Trofea
- Puchar Interkontynentalny – 1996 (Juventus)
- Puchar Europy – 1996 (Juventus)
- Puchar Włoch – 1997 (Juventus)
- Mistrz Włoch – 1997 (Juventus)
- Mistrz Włoch – 1998 (Juventus)
- Puchar Włoch – 2002 (Juventus)
- Mistrz Włoch – 2002 (Juventus)
- Mistrz Włoch – 2003 (Juventus)
[edytuj] Kluby
- 1990 – 1992 – Peñarol Montevideo
- 1992 – 1996 – Atalanta Bergamo
- 1997 – 2005 – Juventus Turyn
- 2005 – ? – San Lorenzo de Almagro
[edytuj] Linki
1 Carini • 2 Méndez • 3 Lembo • 4 Montero • 5 García • 6 Rodríguez • 7 Guigou • 8 Varela • 9 Silva • 10 O'Neill • 11 Magallanes • 12 Munúa • 13 Abreu • 14 Sorondo • 15 Olivera • 16 Romero • 17 Regueiro • 18 Morales • 19 Bizera • 20 Recoba • 21 Forlán • 22 de los Santos • 23 Elduayen • trener: Púa
