Odczyn Biernackiego

Z Wikipedii

Odczyn Biernackiego, OB, ESR (z ang. erythrocyte sedimentation rate - poziom sedymentacji erytrocytów) - miara szybkości opadania krwinek w osoczu w jednostce czasu. Zwykle jest określany po jednej, a czasem dwóch godzinach. Test ten i jego zastosowanie w diagnostyce medycznej zostały po raz pierwszy opracowane w 1897 przez polskiego lekarza Edmunda Biernackiego.

Spis treści 1 Wykonanie 2 Wartości prawidłowe 3 Przyczyny zwiększenia 4 Przyczyny obniżenia 5 Zobacz też

[edytuj] Wykonanie

Polega na pobraniu krwi, najczęściej z żyły odłokciowej do strzykawki zawierającej cytrynian sodu i następnie umieszczenie tej krwi w specjalnie kalibrowanej (co 1 milimetr) rurce.

[edytuj] Wartości prawidłowe

Kobiety

• poniżej 12 mm/godz.

Mężczyźni

• do 60 lat poniżej 8 mm/godz.
• powyżej 60 lat poniżej 15 mm/godz.

[edytuj] Przyczyny zwiększenia

Niechorobowe:

• ciąży i w okresie połogu
• podczas miesiączki

W innym przypadku zwiększony opad może wskazywać na:

• Ostry stan zapalny
• Przewlekły stan zapalny - gorączka reumatyczna, reumatoidalne zapalenie stawów
• Niedokrwistość
• Niedoczynność i nadczynność tarczycy
• Ziarnica złośliwa
• Nowotwór złośliwy
• Szpiczak mnogi
• Stosowanie niektórych leków dożylnych
• Urazy, złamanie kości
• Zespół nerczycowy
• Wstrząs

[edytuj] Przyczyny obniżenia

• Nadkrwistość pierwotna lub wtórna
• Przewlekła niewydolność krążenia
• Hipofibrynogenemia
• Alergia

[edytuj] Zobacz też

• lepkość osocza
• CRP

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne