Neumy
Z Wikipedii
Neumy - forma notacji muzycznej w średniowieczu. Obejmuje ona znaki w formie kropek (punctum) i kresek (virga) przedstawiające przybliżony przebieg melodii; nie zawsze określają one dokładny czas trwania i wysokość dźwięku. Neumy zapisywano początkowo bezliniowo, później na czterolinii.
Tempo jednej neumy określa się w przybliżeniu jako spokojną ósemkę. W różnych krajach oraz na przestrzeni wieków, neumy przyjmowały i pod wzgędem trwania, i wysokości oraz samego zapisu różną postać. W związku z tym nazywane są neumami bizantyńskimi, włoskimi, francuskimi, gotyckimi itd. W stylu rzymskim neuma była rombem.
Ten system notacji charakterystyczny jest dla chorału gregoriańskiego.
Przykładowe rodzaje neum:
- pes, podatus lub pedalus - neuma wznosząca się
- clivis lub flexa - neuma opadająca
- torculus - nuta środkowa
- porrectus
- climacus
- scandicus
- porrectus flexus
- scandicus flexus
- torculus resupinus
- quilisma
- liquescens - nutka zanikająca
Zobacz też:
