Nagrobek Couperina (Ravel)
Z Wikipedii
Nagrobek Couperina to suita Maurycego Ravela skomponowana w 1917 roku.
Utwór został napisany w hołdzie twórczości wielkiego klawesynisty, na fali modnego wówczas nawrotu do francuskiej muzyki XVIII wieku. Będąc mistrzem pastiszu muzycznego, Ravel nie podrobił jednakże stylu Couperina, kompozycja nawiązuje do jego muzyki w wyborze typowej dlań formy suity oraz francuskim charakterem dzieła.
Nagrobek Couperina składa się z sześciu części: Prélude, Fugue, Forlane, Riqaudon, Menuet, Toccata. Każda z nich zadedykowana jest jednemu z poległych podczas I wojny światowej przyjaciół Ravela. Dlatego charakter miniatur, przeplatanych wprawdzie pogodnymi akcentami, ogólnie ma nostalgiczny wydźwięk.
W 1919 roku Ravel, mistrz instrumentacji, dokonał transkrypcji dzieła na orkiestrę (oprócz Fugi i Toccaty) i wówczas dopiero w pełni wydobył z niego jego piękno.
Zobacz też: