Maksymilian I Bawarski

Z Wikipedii

Maksymilian I (ur. 17 kwietnia 1573 w Monachium – zm.27 września 1651 w Ingolstadt), książę Bawarii i elektor Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1623 z dynastii Wittelsbachów.

Był synem księcia Wilhelma V. Studiował na uniwersytecie w Ingolstadt. Od 1591 brał udział w sprawowaniu rządów, a w1597 przejął władzę w Bawarii po abdykacji jego ojca. W 1607, wykonując rozkaz cesarza zdobył protestanckie miasto Donauworth, co spowodowało wystąpienie zaniepokojonych książąt, którzy utworzyli Unię Ewangelicką. W odpowiedzi Maksymilian stanął na czele utworzonej przez siebie Ligi Katolickiej. Po wybuchu wojny trzydziestoletniej, oddał w 1619 wojska Ligi Katolickiej do dyspozycji cesarza Ferdynanda I Habsburga. 8 listopada 1620 wojska bawarskie pod wodzą Johana von Tilly rozbiły wojska czeskich protestantów króla Fryderyka V w bitwie pod Białą Górą. W 1623 cesarz oficjalnie przyznał mu tytuł elektorski, odebrany palatynowi reńskiemu Fryderykowi V.

Mocą podpisanego w 1648 pokoju westfalskiego Maksymilian zachował tytuł elektorski, który miał być dziedziczony przez książąt bawarskich. Przyłączono też do Bawarii Górny Palatynat.