Maja Matevzic
Z Wikipedii
Maja Matevzic (ur. 13 czerwca 1980 w Lublanie) – słoweńska tenisistka; od 2000 roku o statusie profesjonalnym. Zawodniczka leworęczna z oburęcznym backhandem.
Jako juniorka Maja odnosiła wiele sukcesów, do najważniejszych należy zaliczyć finał gry podwójnej juniorskiego Roland Garros i Wimbledonu w 1998 roku, ćwierćfinał Orange Bowl 1996.
25 sierpnia 2003 została sklasyfikowana na 38 miejscu w rankingu tenisistek WTA, a trzy miesiące wcześniej osiągnęła rankingowy szczyt jako deblistka, zajmując 34 miejsce. Nie osiągała większych sukcesów na turniejach wielkoszlemowych, w których startowała jedenaście razy. Trzykrotnie osiągnęła trzecią rundę (po raz ostatni na Wimbledonie 2003). Debiut na Roland Garros w 2001 roku zakończyła na pierwszej rundzie. W sezonie 2004 nie klasyfikowana w rankingu, 2005 zakończyła na 649 miejscu.
W karierze zawodowej wygrała jeden turniej gry pojedynczej WTA Tour; miało to miejsce w 2002 roku w Bratysławie. Odnotowała dwa triumfy deblowe, pierwszy w 2003 roku, również w Bratysławie (w parze z Sonyą Jeyaseelan), drugi rok później w Strasburgu w parze z Henrietą Nagyowvą.
Reprezentowała Słowenię w Pucharze Federacji w latach 1999 - 2002 oraz 2004. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich w 2004 roku w Atenach.
W sezonie 2006 nie pojawiła się w żadnym turnieju zawodowym. Po raz ostatni zagrała w Pradze w 2005 roku.
Jej deblowymi partnerkami były m.in. Janette Husarova, Roberta Vinci, Jelena Kostanic, Patty Schnyder, Tathiana Garbin, Iva Majoli, Marion Bartoli, Jelena Dokić i Maret Ani.
Do jej sukcesów można zaliczyć, m.in. zwycięstwo nad Swietłaną Kuzniecową 6/1 6/2 w Porto w 2002 roku w 1/16 finału. Pokonała również najlepszą obecnie zawodniczkę hiszpańską, Anabel Medinę w 2001 roku w Lipsku. Wygrała jeden z dwóch meczów rozegranych z Flavią Pennettą. Najwięcej porażek odniosła z Wierą Zwonariewą, a najwięcej razy pokonała Włoszkę Valentinę Sassi.
Trenerem zawodniczki był Blaz Trupej. Rozpoczęła grę w tenisa w wieku dziesięciu lat. Jej ulubiona nawierzchnia to trawa, a ulubione uderzenie – wolej. Najważniejszym tenisowym momentem była dla niej gra na Wimbledonie na korcie nr 1. Podziwia Martinę Navratilovą i Patricka Raftera.
