Maczuga (broń)
Z Wikipedii
Maczuga – jedna z najstarszych broni obuchowych czy broni w ogóle; znana była od paleolitu, rozpowszechniona na wszystkich kontynentach zamieszkiwanych przez człowieka.
Ma kształt pałki rozszerzającej się na jednym końcu, wykonanej najczęściej z przyziemnej części młodego drzewa. Szerszą część tej broni, tzw. głowicę nabijano zwykle kamieniami (najczęściej krzemiennymi kolcami) lub metalowymi ćwiekami. W średniowieczu używano także maczug o stalowych głowicach – wekier.