Ludwik Meyer
Z Wikipedii
Ludwik Meyer (ur. 16 maja 1841 roku we Wrocławiu, zm. 22 stycznia 1911 w Łodzi) - fabrykant działający w Łodzi.
Po przybyciu do Łodzi rozpoczął pracę w fabryce Edwarda Henstcha. W latach 70 był właścicielem fabryki włókienniczej i cegielni. Nabywał także nowe grunty. W 1875r. przejął od Henstcha połowę zakładu, a drugą odkupił wkrótce od Juliusza Kunizera.
Brak możliwości rozbudowy szybo rozwijającego się przedsiębiorstwa na działce przy ulicy Piotrkowskiej 72 róg Krótkiej (obecnie ul. Traugutta) sprawił, że pod koniec lat 70-tych przeniósł swój zakład. Nowa fabryka została wzniesiona w osadzie leśnej zwanej "Mania", na zachód od Łodzi, przy szosie srebrzyńskiej (obecnie Polesie Konstantynowskie). Dotychczasowy budynek fabryki przy Piotrkowskiej 72, został w 1888 przebudowany na Grand Hotel. W latach 1883-1885 wybudował tzw. Pasaż Meyera - prywatną ulicę.
Był także komendantem Łódzkiej Straży Ogniowej. Współzałożyciel łódzkiego Oddziału Rosyjskiego Czerwonego Krzyża i wieloletni jego prezes. Od 1880 roku radca miejski.
Na początku XX wieku osiadł w majątku Brus - położonym na zachód od Łodzi, w niewielkiej odległości od fabryki "Mania". Na terenie majątku założył cegielnię i wapniarnię.