Locum tenens
Z Wikipedii
Locum Tenens (łac. dosł "trzymający miejsce") - w niektórych kościołach chrześcijańskich (w szczególności w kościołach prawosławnych): tymczasowy administrator kościoła, powoływany w razie śmierci dotychczasowego zwierzchnika, jego przejścia w stan spoczynku, postawienia w stan oskarżenia przed sądem kościelnym lub w sytuacji, gdy nie może on wypełniać swoich obowiązków z innych przyczyn. Jego uprawnienia są dość ograniczone i z reguły sprowadzają się do zarządzania bieżącymi sprawami kościoła oraz przygotowania wyboru następcy. W Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym określany był mianem zastępcy metropolity, w Rosyjskim Kościele Prawosławnym - strażnika tronu patriarszego.