Linie papilarne
Z Wikipedii
Linie papilarne - charakterystyczny układ bruzd na skórze, w szczególności na opuszkach palców rąk, ale również na wewnętrznej powierzchni dłoni, palcach stóp i wargach.
Badaniem linii papilarnych palców dłoni zajmuje się daktyloskopia. Prócz tego bada się linie papilarne dłoni (cheiroskopia), stóp (podoskopia), czerwieni wargowej (cheiloskopia).
Układ linii papilarnych tworzy się w czasie trwania życia płodowego (pomiędzy 100 a 120 dniem) i jest różny nawet u bliźniąt jednojajowych.
Trzy prawa sformułowane przez Francisa Galtona głoszą, że linie papilarne są niepowtarzalne, niezmienne i nieusuwalne (zasada 3N).
Linii papilarnych można się pozbyć poprzez głęboką dermabrazję - zabieg dermatologiczny. Istnieją też ludzie bez linii papilarnych. W dwóch bardzo rzadkich genetycznych schorzeniach skóry uszkodzone zostaje białko keratyna 14, co skutkuje brakiem linii papilarnych.
Linie papilarne opisuje się za pomocą tzw. minucji - charakterystycznych cech, takich jak początki, zakończenia, rozwidlenia, haczyki itp. Wzajemny układ minucji jednoznacznie identyfikuje daną osobę. Do uznania dwóch śladów linii papilarnych za tożsame wystarczy od kilku do kilkunastu cech wspólnych (ta sama minucja występująca w tym samym miejscu). Przyjmuje się, że 12 cech wspólnych wystarcza do pewnego określenia tożsamości, choć niektóre minucje występujące rzadziej lub specyficzne dla danej populacji zmniejszają tę liczbę. W poszczególnych krajach liczba cech wspólnych wymaganych przez prawo lub procedury kryminalistyczne do ustalenia tożsamości jest różna i waha się od 8-12 (Niemcy) do 17 (Francja). W Polsce przyjmuje się, że wystarczające jest 13 zgodnych początków lub zakończeń, w przypadku minucji rzadziej występujących (np. oczka bądź haczyki) wystarczy ich mniej.
W Polsce odciski palców można pobierać jedynie w ściśle określonych przez kodeks postępowania karnego przypadkach.
[edytuj] Typy minucji
Klasyfikacja typów minucji wg C. Grzeszyka:
| Nazwa polska | Nazwa łacińska | Symbol |
| Początek | Initium | J |
| Zakończenie | Terminatio | T |
| Rozwidlenie pojedyncze | Bifurcatio simplex | B1 |
| Rozwidlenie podwójne | Bifurcatio duplex | B2 |
| Rozwidlenie potrójne | Bifurcatio triplex | B3 |
| Złączenie pojedyncze | Iunctio simplex | Jn1 |
| Złączenie podwójne | Iunctio duplex | Jn2 |
| Złączenie potrójne | Iunctio triplex | Jn3 |
| Haczyk | Unculus | U |
| Oczko pojedyncze | Ocellus simplex | O1 |
| Oczko podwójne | Ocellus duplex | O2 |
| Mostek pojedynczy | Ponticulus simplex | P1 |
| Mostek bliźniaczy | Ponticulus gemellus | P2 |
| Punkt | Punctum | Pn |
| Odcinek | Segmentum | S |
| Styk boczny | Junctura lateralis | J |
| Linia przechodząca | Linea intermittens | Li |
| Skrzyżowanie | Decussatio | D |
| Trójnóg | Tripus | Tr |
| Linia szczątkowa | Linea rudimentalis | Lr |
| Minucja typu 'M' | Minutia M formis | M |
[edytuj] Wybrana literatura
- C. Grzeszyk, Kryminalistyczne badania śladów linii papilarnych, Legionowo 1992
- B. Hołyst, Kryminalistyka, Wydawnictwa Prawnicze PWN, wyd. IX, Warszawa 2000
- J. Moszczyński, Daktyloskopia, Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji, Warszawa 1997
[edytuj] Linki zewnętrzne
