Kotlina Konga
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: cały tekst na dole...
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Kotlina Konga – nieckowaty obszar w Afryce Środkowej o powierzchni ok. 3 mln km² i średniej wysokości ok. 400 m n.p.m., z niewysokimi garbami, które są poprzedzielane dopływami rzeki Kongo.
Od południa Kotlinę Konga odgraniczają Wyżyna Luanda i Katanga, na wschodzie wulkaniczne góry związane z Wielkimi Rowami Afrykańskimi, natomiast od północy wyżyną Adamawa i progiem Azande.
Teren Kotliny Konga zajmują głównie dwa państwa Demokratyczna Republika Kongo i Kongo.
Większość Kotliny Kongo zajmuje las równikowy. Temperatura tam nigdy nie schodzi (w dzień)poniżej 25-26 C, a maksymalne opady to 1760mm na metr kwadratowy. Nie ma tam przejścia między dniem a nocą, lecz od razu robi się ciemno lub jasno.
Deszczowy las równikowy składa się z kilku warstw roślinności. Najwyższe piętro lasu stanowią wysokie, pojedyncze drzewa, górujące nad "morzem" zieleni. Te odosobnione olbrzymy o smukłych pniach osiągają 50-60m wysokości. Są to figowce i drzewa kapokowe. Liczne kwiaty, liście i jadalne owoce przyciągają ptaki i owady. W lesie równikowym jest ich ogromna różnorodność. Następną warstwę stanowią gęsto rosnące drzewa o wysokości od 20 do 40m. Strefa ta odgrywa istotną rolę, nie przepuszcza, nie przepuszcza bowiem światła słonecznego do niżej położonych warstw lasu. Tutaj, na gałęziach drzew, żyją liczne gatunki małp, np.: szympansy i madryle. Rosną m.in. drzewa chlebowe oraz mahonie, dostarczające szlachetnego drewna. Ze względu braku pór roku nie mają one rocznych słojów przyrostów. Warstwę pośrednią stanowią drzewa niższe, od 5 do 20m wysokości. Mają rozłożyste korony, mogące utrzymać wielką liczbę lian. Liany to ogromne pędy wijące się i czepiające drzew, które służą im jako podpory, gdyż same są niezdolne do utrzymania własnego ciężaru. Na innych roślinach rosną samożywne epifity, np. storczyki, paprocie. Niżej znajduje się warstwa krzewów o wysokości do 5m. Spotyka się także bananowce o ogromnych liściach. Warstwę najniższą stanowią rośliny przystosowane do życia w cieniu. W lesie równikowym do gruntu dociera bardzo niewiele światła słonecznego. Żyją tu wielkie zwierzęta: słonie, bawoły, okapi oraz człekokształtne goryle; z owadów zaś mrówki i termity.
Rośliny uprawiane w wilgotnym lesie równikowym to np. : rośliny zielne, trzcina cukrowa, kawa, przyprawy, owoce – np. banany, ananasy, słodkie ziemniaki i rośliny bulwiaste.
