Kometa Swift-Tuttle
Z Wikipedii
Kometa Swift-Tuttle'a (formalne oznaczenie 109P/Swift-Tuttle) to kometa okresowa o okresie obiegu 130 lat. Po raz pierwszy została odkryta w 1862 r., niezależnie przez Lewis Swift i Horace Parnell Tuttle, a po raz drugi przez japońskiego astronoma Tsuruhiko Kiuchi w czasie jej ponownego pojawienia się w 1992 r.
Za każdym razem, kiedy zbliży się do Słońca, jej lodowe jądro paruje, uwalniają się z niego cząstki i grudki pyłu, które potem ciągną się długim ogonem w przestrzeni kosmicznej. Co roku Ziemia w swej okołosłonecznej wędrówce wpada w ten ogon, a małe drobiny rozpędzone do 59 km/s palą się wysoko w atmosferze, zostawiając za sobą jasne smużki przypominające spadające gwiazdy (Perseidy).