Kościeliskie Kopki
Z Wikipedii
Kościeliskie Kopki – góry leżące w paśmie reglowym pomiędzy Doliną Lejową a Doliną Kościeliską w Tatrach. Składają się z trzech wzniesień: Przednia Kopka (1113 m n.p.m.), Pośrednia Kopka (1305 m n.p.m.) i Zadnia Kopka (1333 m. n.p.m.). Pomiędzy Przednią i Środkową Kopką znajduje się Polana Kopka. Wszystkie są całkowicie zalesione, jedynie Zadnia Kopka kończy się od zachodu niezalesionym urwiskiem Świńskiej Turni. Znajdują się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, ale należą do Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Prowadzona jest na ich terenie normalna gospodarka leśna. W 2004 r. potężny huragan zniszczył las na szczycie Zadniej Kopki. Góry przykryte są skałami wapiennymi, tzw. płaszczowiną reglową. Skały te powstały dalej na południe, a następnie w środkowej kredzie (ok. 97 mln lat temu) nasunięte zostały na spodnią warstwę skał. W XIX wieku wydobywano w rejonie Kościeliskich Kopek rudy żelaza znajdujące się w bulastych wapieniach, oraz manganity i hematyty zawarte w łupkach ( w kopalni zwanej Kopka). Przetapiano je następnie w hucie w Starych Kościeliskach. Spomiędzy zboczy Zadniej, Pośredniej i Przedniej Kopki spada do Doliny Kościeliskiej głęboki Wściekły Żleb, w kierunku północnym do Polana Biały Potok mniejszy żleb Jareniec.
