Karol Wiktor Emanuel Leclerc d'Ostin

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Karol Wiktor Emanuel (Charles Victor Emmanuel) Leclerc d'Ostin (ur. 17 marca 1772 w Pontoise, zm. 2 grudnia 1802 na Tortudze), generał francuski z czasów rewolucji i wczesnych wojen napoleońskich.

Generał Leclerc

Urodził się jako potomek starej arystokratycznej rodziny francuskiej, która od wielu pokoleń służyła w wojsku. W roku 1792 wstąpił do batalionu ochotniczego w okręgu Seine-et-Oise, wyróżnił się w czasie oblężenia Tulonu i został mianowany kapitanem. W tym czasie zwrócił na niego uwagę Napoleon Bonaparte i powierzył mu ważne funkcje dowódcze w czasie kampanii w Niderlandach i przy sławnym przekroczeniu Alp. W roku 1796 Leclerc był już zastępcą szefa sztabu armii francuskiej w Italii, po bitwach pod San Giorgio i Rivoli został generałem.

W roku 1798 poślubił siostrę Napoleona Paulinę i w tym samym roku objął funkcję szefa sztabu armii marszałka Berthiera w czasie walk o Rzym. Leclerc odegrał bardzo ważną rolę przy zamachu stanu Napoleona w dniu kalendarza rewolucyjnego 18 Brumaire (9 listopada 1799) – jego grenadierzy rozpędzili Radę Pięciuset, którzy nie chceli przekazać Napoleonowi władzy Pierwszego Konsula. Napoleon nagrodził go za to stopniem generała dywizji przy armii nadreńskiej , a po pokoju w Luneville mianował go dowódcą francuskiego korpusu ekspedycyjnego który otrzymał zadanie stłumienia murzyńskiego powstania we francuskiej części wyspy San Domingo. Po trzech miesiącach walk powstanie udało się uśmierzyć, ale po niedługim czasie wybuchło na nowo. Francuscy i polscy żołnierze Leclerca byli dziesiątkowani przez różne choroby, szczególnie przez żółtą febrę, na którą zapadł też generał. Leclerc przekazał dowództwo generałowi Rochambeau i wycofał się na pobliską wyspę Tortugę, gdzie zmarł 2 grudnia 1802.

Z Pauliną Bonaparte generał Leclerc miał syna Dermida, który zmarł 1806 w wieku 8 lat. Również brat Leclerca, Ludwik Mikołaj (Louis Nicolas Marin) hr. des Essarts (1770-1820) był wybitnym oficerem francuskim w czasach wojen napoleońskich. Był u boku brata na San Domingo.

W 1869 wystawiono Karolowi Leclercowi pomnik w rodzinnej miejscowości Pontoise.