Kalendarz szwedzki
Z Wikipedii
Kalendarz szwedzki, będący w użytku w Szwecji od 1 marca 1700 do 30 lutego 1712 był odpowiednikiem kalendarza juliańskiego, przesuniętym o jeden dzień.
W listopadzie 1699 zadecydowano, iż Szwecja powinna zmienić kalendarz na gregoriański. Zamiast jednak zrobić to w jednym skoku, gubiąc na raz 11 dni jak inne kraje (zobacz historia zmiany kalendarza na gregoriański), postanowiono redukować jeden dzień co roku, poczynając od 1700. Niektóre źródła mówią, iż chciano gubić wszystkie dni przestępne od 1700 do 1740, w ten sposób osiągając kalendarz gregoriański po 40 latach.
Rzeczywiście w roku 1700 usunięto dzień przestępny zgodnie z planem, jednak później zapomniano o tych poprawkach. W styczniu 1711 król Karol XII postanowił, że Szwecja zrezygnuje z kalendarza, który nie był zgodny z żadnym innym przyjętym na świecie, ani nie miał sensownych podstaw. Dodatkowy dzień został dodany do lutego 1712, który i tak był przestępny i w ten sposób z dniem 30 lutego 1712 Szwecja wróciła do kalendarza juliańskiego.
Obok zamieszczono zdjęcie almanachu z tą datą. Napis obok oznacza "śnieg" - najwyraźniej zmieszczono w nim także prognozę pogody na cały rok.
W 1753 zdecydowano się jednak na przejście na nowy styl kalendarza i przeskoczono 11 dni, usuwając daty pomiędzy 17 lutego a 1 marca. Mimo to Szwecja nie zaakceptowała aż do 1844 reguł obliczania wielkanocy opartych na kalendarzu gregoriańskim.
