Jungle
Z Wikipedii
Jungle - gatunek muzyczny, wywodzący się z gatunku nazywanego rave. Po 1992 zaczyna wyodrębniać się jako osobny gatunek muzyki tanecznej, charakteryzujący się łamanym uderzeniem breakbeat w odróżnieniu od uderzeń 4x4 (charakterystyka muzyki house i innych gatunków elektronicznych). Jungle budowane jest z pociętych, połamanych pętli perkusyjnych, znanych z funk i hip hop (chodzi o brakujące uderzenie, aczkolwiek z wielokrotnie szybszym tempem) oraz różnorakich sampli, m.in. wspomniany hip hop i ragga. Tempo tej muzyki oscyluje wokół 160-180 bpm. Po roku 1995 muzyka jungle ewoluuje i wykształca się z niej drum and bass (często mylony z samym jungle). Drum and bass różni się od jungle przede wszystkim mniej skomplikowanym układem beatu, nieco wolniejszym tempem i skoncentrowaniem się na linii basu. Nie należy też mylić jungle czy drum'n'bassu z gatunkiem muzyki breakbeat, z wolniejszym rytmem i mniej dominującymi elementami bassowymi.
|
Podejrzenie o naruszenie praw autorskich |
| Jeżeli oznaczyłeś tę stronę jako podejrzaną o naruszenie praw autorskich, dodaj link do sekcji grudzień 2006 na WP:NPA. |
 Część zawartości tej strony prawdopodobnie narusza prawa autorskie. Tekst źródłowy pochodzi ze strony: Jeżeli możesz zmień ten artykuł, aby nie łamał praw autorskich. |
[edytuj] Historia Muzyki Jungle
Jednym z pierwszych pionierskich labeli był Kickin and Shut up & Dance rozpoczął on łączenie breakbeatu, house, hiphopu, reggae, techno. Muzykę, którą tworzyli nazywali Jungle, a to za sprawą londyńskiego lokalu "Jungle" gdzie grano tą eksperymentalną muzykę taneczną. Określenie Jungle przyjęło się ostatecznie w roku 1993. W radiu Jungle zaistniało za sprawą DJ Hype'a, który w audycji 45 rpm w Phantasy FM tworzył breakbeat poprzez mieszanie house’u i hiphopu, powstawały pierwsze produkcje DJ Hype a.ka Scientist takie jak "Excorcist" and "The Bee", Mickey Finn stworzył kawałek pt. "Bionic Man", na tym samym patencie co "Excorcist" Hypa.
Rok 1992 był rokiem triumfu stylu określanego mianem Hardcore. Muzyka Jungle często była mieszana z Hardcorem, który wtedy był całkiem podobnym stylem, lecz bardziej ubogim ograniczał się do zapętlania szybkiego rytmu i jednostajnego uderzenia. Zarówno przy Jungle jak i Hardcore ludzie tak samo się bawili i szaleli tak, że czasami artyści nawet nie wiedzieli, czy kawałek, który zrobili był Jungle czy Hardcore. Oba style istniały pod jednym dachem, nie było żadnej oddzielnej sceny, wszystko odbywało się pod szyldem Jungle.
Johnny Jungle (dzisiaj znany jako Pascal) wypuścił hit zwany "Johnny" który był początkiem nowej ery. Johnny L stworzył utwór pt. "Hurt You So" dla XL records, który pozwolił na "określenie się" muzyki Jungle i skończenie z jednostajną formułką Hardcore. Przyszli producenci 4Hero, LTJ Bukem, Grooverider, Hype rozpoczęli podążanie w nowym kierunku.
1993 był końcem zakłopotania. Hardcore i brat bliźniak happy hardcore zdążał do bardziej postępującego rytmu, kiedy zaś Jungle pozostawało bardziej przy breakbeat. Muzyka Jungle w końcu zyskała własną tożsamość - klubu takie jak Roast, Express Roller, Telepathy, Desire zostały ochrzczone mianem typowo Junglowych. Powstają takie produkcje jak "Valley Shadows" - Andy C , "Bloodclot Attack" - Ed Rush typowy darkcore oraz "Music" - LTJ Bukem z wizją ambientu na scenie Jungle. No i oczywiście niezapomniane produkcje Omni Trio z labelu Moving Shadow wraz z nieśmiertelnym "Renegade Snares" i remiksem Foul Play.
Rok 1994 był szczytowy dla Jungle. Kluby takie jak AWOL (A WAY OF LIFE), Rush Jungle, Malaria, Thunder And Joy, Roast i Thrust były przepełnione. W tym też roku, muzyka Jungle została "zainfekowana" przez bassline ragga i wpleciono w nią partie wokalne Rasta. Dream Team (Bizzy B. i DJ Pugwash) wyszedł z utworem "Yeah Man" który pozostawał na topie w pirackich radiostacjach przez 4 miesiące. DJ Hype wraz DJ Zinc i Pascalem utworzyli label Ganja, który później stał się jedną z głównych "kultowych" labeli na scenie. To był najbardziej żywiołowy rok w historii Jungle. Liczba pirackich stacji radiowych gwałtownie rosła. Nielegalne radio Kool FM było głównym źródłem Jungle płynącego z eteru dla rządnego nowych dźwięków tłumu. Jungle wiodło prym na większości parkietów w Wielkiej Brytanii przyćmiło nawet muzykę Rave, której era powoli się już kończyła. Krome i Mr. Time zrobili klasyczny, legendarny już utwór "Licence" z samplem Papa - Levi & Saxon Sound - kawałek, dzięki któremu imprezowicze wznieśli się na wyżyny. Co ciekawe Fenomen Jungle zainstaniał tylko w Londynie i nie miał oddźwięku gdziekolwiek indziej.
Labele takie jak Tearin Vinyl, Rugged Vinyl, Ganja Kru, Joker, Reinforced, Certificate 18, Photek Recordings, Prototype, Liftin Spirit i Ram były wtedy głównym źródłem muzyki Jungle. DJ Rap z labelu Proper Talent stworzył typowy już ragga utwór pt "Intelligent Woman" z wokalami Candy. DJ Hype wyszedł z "Tiger Style", Dillinja stworzył utwór "Sovereign Melody".
Organizatorzy imprez z pod znaku Fantazia i Telstar uświadomili sobie, że Jungle jest tak bardzo popularna, że można tworzyć kompilacje junglowych produkcji nazwanych odpowiednio "Fantazia takes you into the Jungle" czy też "Jungle Mania" wypuszczona przez Telstar. Odbywały się szalone ravowe festiwale takie jak "Telepathy" czy też "Uniwerse" dostarczały one z pewnością niezapomnianego doświadczenia, i rozwijały pojęcie Jungle nie tylko jako muzyki, ale jako kultury - junglistic. Cała światowa scena taneczna zwracała swoje oczy na to co dzieje się na Wyspach, ogólny szał Jungle przepłynął oba oceany i dotarł na parkiety europy i świata. Pod koniec 1994 rozwój Jungle doprowadził do powstania nowego stylu-córki zwanego po prostu Drum and Bass, styl który wyznaczał bezpośrednio nowe horyzonty tzw. nowej szkoły (nu skool), a wszystko za sprawą rozwoju technologicznego dokonanego w dziedzinie muzyki.
Twórcy tacy jak LTJ Bukem, Fabio, Doc Scott, Grooverider, Photek i Dillinja, poszli za ciosem postanowili wypróbować nowe świeże brzmienia, poeksperymentować z nową elektro-akustyczną wizją Jungle, chociaż, Drum&Bass pozostał nadal w standardach Jungle wyznaczał nowe kierunki w muzyce tanecznej, Drum&Bass był naturalnym tworem w który ewaluowała muzyka Jungle, która pozostawała wciąż podziemną kulturą niekomercyjną.
W roku 1995 p-Funk's z utworem "P - Funk Era" definiuje nowy styl jakim jest styl Rude boys, który powoli zalewa całą scenę Jungle, ujawniają się nowe gwiazdy DJ Krust wychodzi z nieśmiertelnym utworem "Set Speed" oraz "Angels" - "When you can't see the angels no more, you're in trouble!"; Firefox przynosi nam "Bonanza Kid" a tym samym czasie label Urban Shakedown tworzy "The Arsonist" z korzeniami ragga oraz partiami wokalnymi Rasta, atmosfera pozostaje podobna do utworów z roku 1994.
1995 był też rokiem komercjalizacji. Goldie wypuścił Timeless, który sprzedał się w 150,000 egzemplarzy w samej tylko Wielkiej Brytanii. Goldie wtedy skoncentrował się na tworzeniu swojego własnego labelu Metalheadz. Pozyskał do labelu artystów takich jak Doc Scott, Dillinja, Photek, Peshay i Lemon D. Natomiast 4 Hero wydali remiks legendarnej swojej produkcji "Mr Kirk's Nightmare". Pod koniec 1995, dobra atmosfera wokół Jungle zaczęła się rozpraszać. Powolny pod upadek sceny spowodowany był komercjalizacją, nagle wszyscy artyści zaczęli produkować produkt a nie sztukę, wszyscy chcieli należeć do mainstearmowego nurtu i trzaskać na tym kasę.
Rok 1996 był rokiem Drum and Bassu, jego rozwoju i podziału na nowe style. Grooverider ze swoim "Hardstepem" zyskuje akceptacje zarówno wśród imprezowiczów jak i mainstearmowych dJów. Hardstep to sprawie połączenie Jungle wraz z hiphopem (nurtem zwanym wcześniej roller tune). "Step" był nacechowany silniejszym uderzeniem stopy i miał więcej wspólnego z rytmem 4/4 niż breakbeat. Drugim ważnym nurtem był tzw. "Inteligentnt D&B" klasyfikował on utwory które miały w sobie motywy zaczerpnięte z jazzu oraz ambietu.
...
Rok 1997 przyniósł naturalną śmierć gatunku
