Joseph Luns
Z Wikipedii
Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Joseph Antoine Marie Hubert Luns (ur. 28 sierpnia 1911 w Rotterdamie, zm. 18 lipca 2002 w Brukseli) był holenderskim politykiem i Sekretarzem Generalnym NATO. Studiował prawo na uniwersytetach w Lyeden i Amsterdamie oraz ekonomię polityczną w London School of Econimics i na Uniwersytecie Berlińskim. Na początku lat 30-ych odbył służbę wojskową w marynarce holenderskiej. Jako pracownik misterstwa spraw zagranicznych został zmuszony do emigracji w czasie II Wojny Światowej do Londynu. Po wojnie objął stanowisko amabsadora Holandii w Wielkiej Brytanii, następnie zaś został członkiem holenderskiej delegacji przy Organizacji Narodów Zjednoczonych.
W 1952 roku został ministrem spraw zagranicznych Holandii z ramienia Katolickiej Partii Ludowej. W wyniku remisu wyborczego, był zmuszony do dzielenia stanowiska z konkurentem z Partii Pracy. Samodzielnie stanowisko objął w 1956 i sprawował je do 1971 roku, kiedy został sekreatrzem generalnym NATO.
Przeciwstawiał się oddaniu kontroli nad Nową Gwineą władzom Indonezji, choć w końcu do podjęcia takiej decyzji zmusił go prezydent Stanów Zjednoczonych John Kennedy. Był jednym z inicjatorów i sygnatariuszy Traktatu Rzymskiego. Popadł w konflikt z lewicowym rządem swojego kraju, kiedy wyraził poparcie dla stworzenia bazy rakietowej NATO na terenie Holandii.
Był żonaty z baronową Elisabeth van Heemstra. Miał syna i córkę.
