Jin Mao Tower
Z Wikipedii
| Jin Mao Tower | |
 Jin Mao Tower |
|
| Kraj | Chiny |
| Miasto | Szanghaj |
| Całkowita wysokość | (1 380 ft) 421,0 m |
| Liczba kondygnacji | 88 |
| Ukończenie budowy | 1998 |
| Projektant | Skidmore, Owings & Merrill LLP, The Shanghai Institute of Architectural Design (SIADR), East China Architectural Design & Research Institute Co. Ltd. |
Jin Mao Tower (znany też jako Jin Mao Building) to drapacz chmur znajdujący się w Chinach w Szanghaju, w dzielnicy Pudong. Zawiera biura oraz hotel Grand Hyatt. Jest on obecnie najwyższym budynkiem w Chinach, piątym budynkiem na świecie co do wysokości dachu i siódmym budynkiem na świecie co do wysokości iglicy. Wraz z budynkiem Oriental Pearl Tower stanowi centrum odnowionej dzielnicy Pudong. W 2007 przerośnie go Shanghai World Financial Center. Koszt budowy wynosił 400 milionów dolarów.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja i wygląd
Budynek został zaprojektowany przez firmę architektoniczną z Chicago Skidmore, Owings and Merrill w stylu postmodernistycznym. Swym wyglądem nawiązuje też do tradycyjnej chińskiej architektury z elementami takimi jak pagoda. Podobnie jak Petronas Towers w Kuala Lumpur (Malezja), wiele elementów konstrukcji budynku nawiązuje do cyfry 8, postrzeganej w chińskiej kulturze jako liczba przynosząca szczęście:
- 88 pięter (93 jeśli policzyć piętra połączone z iglicą)
- Budynek podzielony na 16 segmentów, z czego każdy jest o 1/8 krótszy niż 16-piętrowa podstawa
- Główny rdzeń budynku ma kształt ośmiokąta
- Rdzeń otoczony jest 8 wysokimi kolumnami z kompozytów oraz 8 stalowymi kolumnami zewnętrznymi
- Zestaw ośmiu dwupiętrowych kratownic łączy kolumny z rdzeniem dla zapewnienia większej wytrzymałości
Fundamenty spoczywają na 1062 stalowych słupach siegających na głębokość 83,2 i są jednymi z najgłębiej osadzonych fundamentów na świecie. Na głębokości 19,6 metra pod ziemią znajduję się betonowa platforma o grubości 4 metrów.
Struktura budynku może wytrzymać tajfunowy wiatr o prędkości nawet 200 km/h (szczyt może odchylić się o maksymalnie 75 centymetrów) oraz trzęsienia ziemi o skali do 7 stopni w skali Richtera. Również konstrukcja kratownic absorbuje wstrząsy.
Elewacja budynku została wykonana ze szkła, stali nierdzewnej, aluminium i granitu i jest pokryta kratownicą wykonaną z aluminiowych rur.
Oficjalne otwarcie budynku nastąpiło 28 sierpnia 1998, co również związane jest z liczbą 8. Jednak dopiero w 1999 roku został w pełni ukończony. Właścicielem Jin Mao Tower jest firma China Jin Mao Group Co. Ltd (wcześniej znana jako China Shanghai Foreign Trade Centre Co. Ltd). Według Gazety "Shanghai Star" dzienny koszt utrzymania wynosi około 121 tysięcy dolarów.
[edytuj] Piętra
Budynek ma 3 główne wejścia do lobby: dwa dla części biurowej oraz jedno dla części hotelowej. Pierwsze 6 pięter budynku zawiera sale konferencyjne i bankietowe hotelu Hyatt, a także kluby, restauracje i centrum handlowe.
W 3-piętrowej podziemnej piwnicy znajdują się restauracje oraz podziemny parking na 600 samochodów i 7500 jednośladów. W budynku znajduje się 61 wind oraz 19 ruchomych schodów.
Piętra od 3 do 50 zawierają pomieszczenia biurowe o łącznej powierzchni 123,000 metrów kwadratowych. Piętra 51 i 52 zawierają urządzenia techniczne - są one dostępne tylko za pomocą wind serwisowych.
Od 53 do 87 piętra w budynku mieści się hotel Shanghai Grand Hyatt. Zawiera on 555 pokoi i jest najwyżej położonym hotelem na świecie (jeśli chodzi o wysokość od powierzchni ziemi w budynku). Najwyższym budynkiem o zastosowaniu tylko hotelowym jest Burj Al Arab w Dubaju (nie licząc Ryugyong Hotel, który nigdy nie został ukończony).
Hotel znany jest ze swego atrium zaczynającego się na 56 piętrze i kończącym się na wysokości 87 piętra. Posiada ono wysokość około 115 metrów, otoczone jest 28 spiralnymi klatkami schodowymi o szerokości 27 metrów. Jest to jedno z najwyższych atriów na świecie (najwyższe znajduje się w hotelu Burj Al Arab).
Ostatnie publicznie dostępne, 88 piętro nie należy do hotelu. Znajduje się tam Skywalk, wewnętrzny taras widokowy o powierzhni 1520 metrów kwadratowych, zdolny pomieścic 1000 ludzi. Oprócz widoku Szanghaju oferuje on też widok całego atrium z góry. Można też skorzystać z najwyżej położonej na świecie poczty. Windy w budynku podróżują z predkością 9,1 m/s - podróż na 88 piętro trwa 45 sekund.
Piętra od 89 do 93 są piętrami technicznymi niedostępnymi publicznie. W nocy są oświetlane jasnym, białym światłem.
[edytuj] Wydarzenia i ciekawostki
- 18 lutego 2001 Han Qizhi, 31-letni sprzedawca obuwia z prowincji Anhui wspiął się na szczyt budynku bez żadnych zabezpieczeń. Wydarzenie miało miejsce tydzień po tym, jak znany wspinacz Alain Robert zrezygnował z prób przekonania chińskich władz do wydania zezwolenia do wejścia na budynek.
- 5 października 2003 międzynarodowa grupa skoczków BASE jumping skoczyła ze szczytu wieży. 34-letni australijski skoczek Ronald "Slim" Simpson w wyniku uszkodzenia spadochronu uderzył w pobliski budynek i zapadł na śpiączkę. Zmarł 22 października
- Budynek i atrium hotelu pojawiło się też w filmie Code 46 z 2003 roku.
