Hyperleksja

Z Wikipedii

Hyperleksja - objaw zaobserwowany u dzieci, które charakteryzują się następującymi właściwościami:

• Wcześnie przejawiająca się zdolność do czytania słów, wykraczająca poza to czego można się spodziewać od dziecka w jego wieku chronologicznym albo intensywna fascynacja literami lub cyframi.

• Znaczne trudności w zakresie rozumienia języka werbalnego.

• Nienormalne umiejętności społeczne, trudności w socjalizacji (uczeniu się norm i zachowań społecznych) oraz w prawidłowym uczestniczeniu w interakcjach z innymi ludźmi.

• Nieumiejętność w nawiązywaniu kontaktów, niemożność odczytania cudzych intencji i zamiarów.

Dodatkowo, niektóre spośród dzieci hyperlektycznych mogą wykazywać następujące cechy:

• Uczenie się języka ekspresywnego w szczególny sposób, powtarzając jak echo lub dokładnie zapamiętując strukturę zdaniową bez zrozumienia jej sensu (echolalia), odwracanie zaimków.

• Rzadko inicjują konwersację.

• Mają intensywną potrzebę trzymania się rutyny, przejścia jakościowe sprawiają im trudności, wykazują rytualistyczne zachowania.

• Nadwrażliwość słuchowa, węchowa lub dotykowa.

• Zachowania auto-stymulacyjne.

• Specyficzne, niezwykłe lęki.

• Normalny rozwój do 18-24 miesiąca życia, później regresja.

• Mocna pamięć słuchowa i wzrokowa.

• Trudności w odpowiadaniu na pytania: co?, gdzie?, kto?, kiedy? oraz dlaczego?.

• Myślenie w kategoriach konkretnych i dosłownych, trudności w rozumieniu pojęć abstrakcyjnych (np. owoce)

• Słuchają selektywnie, wydają się być głuche.

Problemy dzieci hyperlektycznych stają się szczególnie widoczne w okresie nauki szkolnej, np. mimo wcześnie nabytej umiejętności czytania oraz niejednokrotnie wysokiej inteligencji, napotykają na szereg trudności w zrozumieniu świata i nauce zachowań. Na ogół nikt nie rozumie dlaczego nie mogą sobie poradzić lub czemu są nieposłuszne.

Hyperleksja ma cechy podobne do autyzmu, zaburzeń zachowania, zaburzeń językowych, zaburzeń emocjonalnych, nadpobudliwości i zaburzeń uwagi, uszkodzenia słuchu, wysokich uzdolnień lub, paradoksalnie, upośledzenia umysłowego. Hyperleksja może także towarzyszyć autyzmowi i zespołowi Aspergera, ale może charakteryzować również dzieci nie autystyczne. Jednakże w przypadku dzieci z autyzmem na ogół przypadkowo można przekonać się, że dziecko samo nauczyło się czytać, zaś nie-autystyczne dzieci same chętnie informują o tym fakcie, głośno czytając każdy napotkany napis i wciągają innych w zabawę pt. "odczytywanie napotykanych słów i wyrażeń".