Henryk Markiewicz
Z Wikipedii
Henryk Markiewicz (ur. 16 listopada 1922 w Krakowie), polski historyk i teoretyk literatury. Emerytowany profesor Uniwersytetu Jagielloń-skiego, członek krajowy czynny PAU, członek krajowy rzeczywisty PAN, były dyrektor Instytutu Filologii Polskiej (dziś — Instytutu Polonistyki) UJ. Wieloletni zastępca redaktora naczelnego „Pamiętnika Literackiego” i redaktor „Polskiego Słownika Biograficznego”, redaktor serii „Biblioteka Studiów Literackich”, członek redakcji naczelnej Obrazu Literatury Polskiej XIX i XX w. Doktor honoris causa WSP (aktualnie AP) w Krakowie (1996) i Uniwersytetu Gdańskiego (1996). Zajmuje się historią literatury polskiej lat 1864-1939, teorią literatury i metodologią badań literackich, historią nauki o literaturze i krytyki literackiej. Autor m.in. książek Prus i Żeromski 1954, 1964, Tradycje i rewizje 1957, monografii literatury pozytywizmu [Literatura pozytywizmu 1986; Pozytywizm 1978, 1999), dzieł z zakresu teorii literatury i metodologii literaturoznawstwa (Główne problemy wiedzy o literaturze 1965, Przekroje i zbliżenia dawne i nowe 1976, Wymiary dzieła literackiego 1984, Literaturoznawstwo i jego sąsiedztwa 1989, Teoria powieści za granicą 1995, Polskie teorie powieści 1998) oraz historii nauki o literaturze i krytyki literackiej [Polska nauka o literaturze 1981, Świadomość literatury 1985). Współautor (wraz z Andrzejem Romanowskim) słownika cytatów Skrzydlate słowa (seria 2 — 1998). Prace wybrane Henryka Markiewicza ukazały się w 6 tomach w latach 1995-1998.
Mieszka w Krakowie.
