Helene Schjerfbeck
Z Wikipedii
Helene Schjerfbeck (ur. 10 lipca 1862 w Helsinkach, zm. 28 stycznia 1946, w Saltsjöbaden k/ Sztokholmu) - fińska malarka należąca początkowo do nurtu naturalizmu a później do symbolizmu.
Znana jest głównie z portretów, zwłaszcza autoportretów, których namalowała co najmniej 36.[1] Miała jedenaście lat, gdy została zapisana do szkoły Fińskiego Towarzystwa Sztuki. Po śmierci ojca sytuacje jej rodziny bardzo się pogorszyła. Uczyła się u Adolfa von Beckera techniki malowania farbami olejnymi.
Jej kariera zaczęła kwitnąć, kiedy kilka jej prac zostało pokazanych w rocznej wystawie w Fińskim Towarzystwie Sztuki w 1880.
Po wyjeździe do Paryża Schjerfbeck malowała z Heleną Westermarck. Zarabiała między innymi poprzez malowanie ilustracji do książek.
W 1889 wraz z krajanką Marią Wiik wyjechała do St Ives w Kornwalii, gdzie obie malowały.
W 1890 Schjerfbeck zaczęła regularnie uczyć rysunku w Fińskim Towarzystwie Sztuki. Jednak jej stan zdrowia się pogorszył i nie była ona zdolna do pracy. Ostatni okres życia spędziła w sanatorium.
