Hejking

Z Wikipedii

Hejking (Heinkink, Hekling) herbu Heyking (ur. ?, zm. 26 sierpnia 1672 r. w Kamieńcu Podolskim) – major artylerii na żołdzie Rzeczypospolitej, szlachcic kurlandzki.

Dowodził artylerią zamkową i miejską w czasie obrony Kamieńca Podolskiego przed wojskami tureckimi w 1672 roku. Gdy po dwunastodniowej obronie twierdza poddała się, Hejking nie chcąc doprowadzić do wydania zamku w ręce wroga według niektórych relacji podpalił 200 beczek prochu i spowodował zniszczenie Zamku Górnego, zabijając przy tym 800 ludzi. Wśród jego ofiar był także starosta przemyski Jerzy Wołodyjowski.

Do dzisiaj niejasne są pobudki jego czynu. Współcześni tłumaczyli jego postępowanie poczuciem honoru i rozpaczą po kapitulacji. Biskup kamieniecki Wespazjan Lanckoroński sądził, że Hejking chciał w ten sposób zatrzeć ślady malwersacji w powierzonej mu zbrojowni. Nie można jednak wykluczyć, że wybuch spowodowała nieostrożność pijanych żołnierzy (była to jednak oficjalna wersja podana Turkom dla uśpienia ich podejrzliwości co do celowego złamania warunków kapitulacji).

Postać Hejkinga była pierwowzorem Ketlinga w powieści Pan Wołodyjowski Henryka Sienkiewicza.^[1]

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Adam Przyboś "Hejking", hasło w Polskim Słowniku Biograficznym, t. IX s. 351-352 Warszawa 1961-1962

[edytuj] Zobacz też

• Hassling-Ketling of Elgin