Hełmiatka
Z Wikipedii
| Hełmiatka | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 
|
||||||||||||||||
| Systematyka | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna gatunku | ||||||||||||||||
| Netta rufina |
Hełmiatka (Netta rufina Pallas, 1773) - średni wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący południową część Podkrainy Paleoarktycznej od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Środkową. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego i południowej Azji.
- Cechy gatunku
- Samiec w okresie godowym: upierzenie dolnej części szyi, piersi, brzucha, kupra i pokryw skrzydłowych czarne, boki białe, a wierzch szary. Dziób czerwony a głowa i górna część szyi kasztanowordzawa, wydłużone pióra potylicy tworzą puszysty czub. Na skrzydle białe lusterko z różowawym nalotem. Samica i młode: szarobrązowa, z jasnym policzkiem i spodem ciała, białym lusterkiem z brązowawym nalotem i ciemnym wierzchem głowy. Samiec w okresie spoczynkowym podobny, lecz o czerwonym dziobie.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 45cm - 55cm
rozpiętość skrzydeł około 90cm
waga ok. 0,8kg - 1,5kg. - Biotop
- Większe stawy i jeziora, gdzie gęsto zarośnięte połacie sąsiadują z głębokimi oczkami czystej wody.
- Gniazdo
- Gnieździ się pojedynczo, czasem w małych koloniach. Podstawę stanowią zwały starej trzciny, rzadziej zakłada je na lądzie pod osłoną krzewów lub trzciny.
- Wysiadywanie
- Jeden lęg w roku (powtarzany w przypadku utraty lęgu), 6 - 14 kremowo-żółtych lub bladozielonych jaj wysiadywanych przez okres 26 - 28 dni przez samicę. Pisklęta uzyskują zdolność latania po 8 tygodniach.
- Pożywienie
- Zielone części roślin wodnych z niewielką ilością pokarmu zwierzęcego. Żeruje zawsze w wodzie, nurkując, bądź gruntując, jak kaczki właściwe.
- Ochrona
- Nielicznie gniazduje na Mazurach (rezerwat biosfery Jezioro Łuknajno), w pozostałych rejonach kraju bardzo rzadka. Objęta ochroną ścisłą.
Zobacz też:
przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
