Hazard (elektronika)

Z Wikipedii

Hazard niekorzystne zjawisko w układach cyfrowych, którego podłożem jest niezerowy czas propagacji (przenoszenia) sygnałów. Hazardem nazywamy błędne stany na wyjściach układów cyfrowych, powstające w stanach przejściowych (przełączania) w wyniku nieidealnych właściwości używanych elementów. Przyczyną są różnice w czasie dotarcia i wartości sygnału do określonego miejsca układu w zależności od drogi. Skutki zależą od układu. Przykładowo teoretycznie jednoczesna zmiana wejść dla bramki AND z (0,1) na (1,0) może w rzeczywistości skutkować pojawieniem się krótkich impulsów. W rzeczywistości bowiem zmiana dwóch wejść nigdy nie jest jednoczesna i albo dokona się w sekwencji (0,1) - (0,0) - (1,0) :brak impulsu, albo (0,1) - (1,1) :impuls - (1,0)

Rozróżnia się dwa rodzaje hazardu:

• hazard statyczny
• hazard dynamiczny

Jeżeli źródłem błędnego stanu na wyjściu są nieidealne właściwości przełączające, to hazard taki nazywamy statycznym, jeżeli transmisyjne, to dynamicznym.

Hazard statyczny można wyeliminować już na etapie projektowanie układu, dzieje się to kosztem skomplikowania układu. Eliminacja hazardu statycznego powoduje równoczesną eliminację hazardu dynamicznego. Jedną z metod eliminacji jest wprowadzenie taktowania do układu. Likwidacja hazardu może polegać również na wprowadzeniu do układu dodatkowej grupy (oczywiście nie będzie to już wówczas postać minimalna takiej funkcji), zawierającej elementy sąsiadujących ze sobą grup.

[edytuj] Zobacz również

układ sekwencyjny, układ asynchroniczny, układ synchroniczny