Grupa poetycka "Kontekst"
Z Wikipedii
Grupa Poetycka "Kontekst" ukonstytuowała się w 1971 w Katowicach; końcową cezurę jej działalności stanowi 1981. Skład grupy był do końca niezmienny: Stanisław Piskor, Włodzimierz Paźniewski, Tadeusz Sławek, Andrzej Szuba. Program sformułowany został w esejach o sztuce i literaturze zebranych w książce Spór o poezję (1977). Członkowie grupy uczesniczyli w burzliwych sporach o kształ literatury polskiej, jakie toczyły się w latach 70. Według Bożeny Tokarz była to jedna z ważniejszych grup poetyckich Nowej Fali.
[edytuj] Ważniejsze publikacje i działania grupy
- 1973 r. - pierwsza prezentacja w pełnym składzie grupy w ramach XI Toruńskiego Maja Poetyckiego (5 i 6 maja), podczas spotkania pisarzy i krytyków Włodzimierz Paźniewski przedstawił główne tezy programu - wypowiedź ta, w założeniu jako głos polemiczny wobec modelu poetyckiego proponowanego przez grupę Teraz (m.in. Adam Zagajewski, Julian Korhauser), wzbudziła wiele kontrowersji.
- lata 1975-1976 - apogeum sporu między Kontekstem i Teraz, będącego częścią całej serii wystąpień poetów i krytyków na łamach ówczesnych czasopism literackich: Student, Nurt, Nowy Wyraz.
- 1977 r. - publikacja zbioru esejów programowych zebranych w zbiorze Spór o poezję
- ważniesze publikacje literackie:
- W. Paźniewski - Z ostatniej chwili (1973), Wiersze dla zaginionych bez wieści (1975),
- S. Piskor - Zeznania (1975),
- T. Sławek - Grand Circus Hotel (1977),
- A. Szuba - Karnet na życie (1976).
[edytuj] Bibliografia
- Bożena Tokarz, Poetyka Nowej Fali, 1990
- Paweł Majerski, Układy sprawdzeń. W kręgu Nowej Fali, 1997
- Paweł Sarna, Śląska awangarda. Poeci grupy Kontekst, 2004
