Georgius Agricola
Z Wikipedii
Georgius Agricola (ur. 24 marca 1494, zm. 21 listopada 1555), niemiecki uczony - górnik, metalurg i mineralog, z zawodu lekarz, syn sukiennika z Glachau. Jego prawdziwe nazwisko to Georg Pawer. Znany jako "Ojciec geologii".
Początkowo studiował na uniwersytacie w Lipsku, tytuł doktora nauk medycznych zdobył we Włoszech w 1527r., po czym osiadł w czeskim miasteczku górniczym w Rudawach - Jachymowie, gdzie pracował jako lekarz i aptekarz. W 1533r przenióśł się do Chemnitz, gdzie przez pewien czas był burmistrzem, został jednak zmuszony do ustąpienia, gdyż był katolikiem, a Chemnitz było ośrodkiem protestantyzmu. Od tej pory poświęcił się pracy naukowej. Żyjąc w mieście będącym ośrodkiem górnictwa i hutnictwa, interesował się pracą jego mieszkańców - początkowo studiował znaczenie metali w medycynie, a następnie sam został autorem ksiąg poświęconych mineralogii, geologii, górnictwu i hutnictwu. Zmarł w roku 1555 z powodu ataku apopleksji, został pochowany w Zeitz, siedem mil od Chemnitz.
Czasy, w któych żył Agricola określa się mianem złotego wieku kunsztów. Geolodzy, górnicy i hutnicy tego wieku musieli być wszechstronii i posiadać gruntowną, rozległą wiedzę, oraz wielką siłę umysłu i charakteru, aby sprostać wyzwaniom, jakie stawiał ówczesny rozwój przemysłu. Dla tamtych technologii nieprzekraczalną granicę eksploatacji stanowiło zaledwie 200-300m w głąb ziemi.
[edytuj] Dzieła
- Bermannus, sive de re metallica dialogus (1530)
- De Mensuis et Ponderibus (1522) - dot. greckich oraz rzymskiech miar i wag
- Dominatores Saxonici a prima origine ad hanc aetatem
- De ortu et causis subterraneorum (Freiberg, 1544) - stanowi podwaliny geologii fizycznej
- De natura eorum quae effluunt e terra (1545)
- De veteribus et novis metallis (1546)
- De animantibus subterraneis (1548)
- De Re Metallica (1556)
