Z Wikipedii
Gambit Muzio- wariant przyjętego gambitu królewskiego oznaczony kodem ECO C37 i powstający po posunięciach 1.e4 e5 2.f4 e:f4 3.Sf3 g5 4.Gc4 g4?! 5.00!. Po raz pierwszy opisany w roku 1604 przez Alessandro Salvio w jego słynnym podręczniku, przy czym Salvio przyznawał, że dowiedział się o wariancie od bliżej nieznanego szachisty neapolitańskiego d'Alessandro Muzio. Gambit Muzio oceniany jest jako najkorzystniejszy dla białych wariant gambitu królewskiego: po posunięciach 5 ..g:f3 6.H:f3 Hf6 7.e5 H:e5 białe mogą bądź ruchem 8.G:f7+ rozpocząć silny atak (tak zwany gambit Younga, czasem określany jako "podwójny gambit Muzio") bądź grać wariant Paulsena 8.d3 Gh6 9.Sc3 Se7 10.Gd2 Sb8-c6 11.Wa1-e1 Hf5 12.Sd5 Kd8 13.He2 He6 14.S:e7 (białe mogą też powtórzyć posunięcia 14.Hf3 Hf5) H:e7 15.Gc3 Wg8 16.Hh5 Hg5 17.Wf2 d5 18.H:f7- pozycja ta pochodzi z roku 1909, do jej analizy znaczny wkład wnieśli Czigorin i autor monografii na temat gambitu Muzio, Znosko-Borowski. Pozycja oceniana jest jako równa, przy czym czarne dochodząc do niej musiały się wykazać większą dokładnością- ten fakt oraz groźba niebezpiecznego gambitu Younga przyczyniły się do zaniku posunięcia 4 ..g4?! na korzyść 4 ..Gg7! Obecnie gambit Muzio spotykany jest bardzo rzadko.
