Futsal

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Futsal (inna nazwa piłka nożna halowa pięcioosobowa) - gra zespołowa, odmiana piłki nożnej.

Spis treści

1 Historia
2 Przepisy
3 Turnieje
4 Zobacz też

[edytuj] Historia

Pierwszy pokaz gry w pięcioosobową odmianę piłki nożnej odbył się latem 1930 w Montevideo, a za jej twórcę uważa się Juana Carlosa Cerianiego. W pierwotnym zamyśle ta odmiana futbolu przeznaczona była dla dzieci i młodzieży, bowiem rozmiary placów gry dostosowano do ich potrzeb oraz możliwości (mecze były rozgrywane na boiskach do koszykówki, bez użycia band). Jej popularyzacji sprzyjały dodatkowo - rozgrywane w Urugwaju w tym samym czasie - finały premierowych Mistrzostw Świata.

Największą popularność mini-piłka nożna zdobyła w Ameryce Południowej, szczególnie w Brazylii. Pierwszą oficjalną międzynarodową imprezą stał się - rozegrany w 1965 - Puchar Ameryki Południowej, w którym zwyciężył Paragwaj (w sumie przeprowadzono 7 edycji - ostatnią w 1979 - zaś pozostałe sześć wygrała Brazylia).

W 1988 FIFA włączyła futsal do swych kompetencji, jako nową dyscyplinę. Pierwsze Mistrzostwa Świata odbyły się w styczniu 1989 w Holandii i zakończyły triumfem "canarinhos", a uczestniczyło w nich 16 zespołów narodowych.

[edytuj] Przepisy

Wymiary boiska - długość linii bocznej musi być większa niż długość linii bramkowej: długość minimum 25 m, maksimum 42 m; szerokość minimum 15 m, maksimum 25 m. Na zawodach międzynarodowych - długość minimum 38 m, maksimum 42; szerokość minimum 18, maksimum 22. Dwie dłuższe linie graniczne są nazywane liniami bocznymi; dwie krótsze zaś liniami bramkowymi. Wszystkie linie mają szerokość 8 cm. Z punktu środkowego wyznacza się okrąg o promieniu 3 m.

Pole karne - od zewnętrznej krawędzi słupków bramkowych zakreśla się łuki o promieniu 6 m łączące się z jednej strony pod kątem prostym z linią bramkową, a z drugiej strony połączone ze sobą linią równoległą do linii bramkowej o dług. 3,16 m. Punkt karny - w odległości 6 m od środka linii bramkowej. Drugi punkt karny wyznacza się w odległości 10 m od środka linii bramkowej w równej odległości od obu słupków bramkowych.

Strefy zmian - mają co najmniej 3 m długości i są oznaczone z każdej strony za pomocą linii prostopadłej do linii bocznej mającej 8 cm szerokości i 80 cm długości, z czego 40 cm narysowana jest wewnątrz, a 40 cm na zewnątrz pola gry.

Bramki - odległość (licząc od wewnątrz) pomiędzy słupkami wynosi 3 m, a wysokość od dolnej krawędzi poprzeczki do powierzchni boiska wynosi 2 m. Bramki mogą być przenośne, ale muszą być pewnie zakotwiczone w podłożu podczas gry.

Nawierzchnia - musi być gładka, płaska i nieścieralna. Zaleca się stosowanie drewna lub innych sztucznych materiałów. Należy unikać stosowania nawierzchni betonowych lub podobnych.

Zawodnicy - w zawodach udział biorą dwie drużyny, z których każda składa się z nie więcej niż 5 zawodników, jeden z nich jest bramkarzem. Maksymalna liczba zawodników rezerwowych wynosi 7. Liczba zmian podczas meczu jest nieograniczona. Bramkarz może zamienić się miejscami z zawodnikiem z pola.

Sędziowie - zarówno sędzia (główny) jak i drugi sędzia mają prawo do napomnienia lub wykluczenia zawodników, ale w przypadku rozbieżności przeważa decyzja sędziego. Drugi sędzia jest wyznaczony do działania po przeciwnej stronie pola gry niż sędzia pierwszy. Ma prawo używania gwizdka. Ponadto drugi sędzia ma władzę do przerywania gry za naruszenie jej przepisów oraz zapewnia prawidłowe przeprowadzenie zmian. Poza sędzią i drugim sędzią na nowo definiuje się oficjalną funkcję trzeciego sędziego i sędziego czasowego. Sędzia czasowy m.in. włącza i zatrzymuje zegar, kontroluje 1-minutowe przerwy w grze i uzgadnia je z zespołem, kontroluje karę 2-minutową i uzgadnia, który zawodnik zajmie jego miejsce, notuje liczbę fauli, daje sygnały dźwiękowe. Trzeci sędzia notuje nazwiska i numery strzelców bramek, notuje nazwiska z numerami zawodników napomnianych i wykluczonych z gry oraz przyczyny powyższych kar, wypełnia sprawozdanie, dostarcza istotnych informacji. W przypadku zastrzeżeń do pracy sędziego czasowego, sędzia ten ma prawo zwolnić go z jego funkcji i wyznaczyć zastępstwo składając w tej sprawie sprawozdanie odpowiednim władzom. W zawodach międzynarodowych wyznaczenie sędziego czasowego jest obowiązkowe.

Czas trwania gry - mecz składa się z dwóch równych części po 20 minut. Czas trwania każdej połowy winien być przedłużony, aby umożliwić wykonanie ewentualnego rzutu karnego.

Czas dla drużyny - trenerzy każdej drużyny są upoważnieni do zgłaszania chęci uzyskania przerwy trwającej 1 minutę; przerwa taka może być udzielona w każdej chwili z zastrzeżeniem, że drużyna ubiegająca się o nią jest w posiadaniu piłki (np. rzut wolny, rzut rożny lub wrzut z autu); kiedy przerwa jest przyznana, zawodnicy muszą pozostać na polu gry; jeżeli chcą oni uzyskać instrukcję od trenera, to ich przekazanie może odbyć się przy linii bocznej na wysokości ławek rezerwowych; osoba udzielająca instrukcji nie może wchodzić na boisko; drużyna, która nie wykorzystała przysługującej 1 minuty przerwy w grze w pierwszej połowie, jest uprawniona tylko do jednej przerwy podczas drugiej połowy w meczu. Przerwa między pierwszą a drugą połową meczu nie może przekroczyć 15 minut.

Piłka poza grą - gdy całym obwodem przekroczy linię bramkową lub linię boczną zarówno na ziemi (podłożu) jak i w powietrzu; uderzy w sufit; gdy gra została przerwana przez sędziego.

Zawodnik wykluczony nie może powrócić do gry, ani zajmować miejsca na ławce rezerwowych. Zawodnik rezerwowy może wejść do gry po upływie 2 minut od wykluczenia współpartnera, o ile wcześniej nie utraci bramki. W takim przypadku: jeżeli 4 zawodników gra przeciwko 5 i tracą bramkę, mogą uzupełnić skład; jeżeli obie drużyny mają po 4 zawodników i pada bramka - obie uzupełniają skład; jeżeli 3 zawodników gra przeciwko 4 lub 5 i traci bramkę - mogą uzupełnić skład tylko o 1 zawodnika; jeżeli obie drużyny mają po 3 zawodników i pada bramka - obie uzupełniają skład o 1 zawodnika; jeżeli drużyna grająca w osłabieniu strzela bramkę, nie uzupełnia składu przed upływem 2 minut od chwili wykluczenia zawodnika. Uzupełnienie składu wymaga zgody sędziego czasowego, a w razie jego braku, drugiego sędziego.

Faule akumulowane - obejmują faule karane wolnymi bezpośrednimi. Pierwsze pięć fauli akumulowanych popełnionych podczas jednej połowy jest rejestrowane w sprawozdaniu z meczu.

Wykonanie rzutów wolnych - przy pierwszych pięciu faulach akumulowanych popełnionych przez każdy zespół w czasie jednej połowy meczu: zawodnicy drużyny przeciwnej mają prawo ustawić mur obronny; wszyscy zawodnicy muszą znajdować się co najmniej 5 m od piłki, zanim zostanie ona wprowadzona do gry; bramka może zostać zdobyta bezpośrednio z rzutu wolnego. Począwszy od szóstego zarejestrowanego faulu jednej z drużyn w każdej połowie meczu: drużyna, która go popełnia, nie może ustawić muru; zawodnik wykonujący rzut musi być właściwie zidentyfikowany.