Franz Boas
Z Wikipedii
Franz Boas (urodzony 9 lipca 1858 - zmarł 21 grudnia 1942) - amerykański antropolog i językoznawca, niemieckiego pochodzenia.
Profesor antropologii na Columbia University w Nowym Jorku. Z wykształcenia fizyk i geograf. Specjalista w dziedzinie kultury i języków Indian Ameryki Północnej. Jego badania stały się inspiracją dla późniejszych badań strukturalistów amerykańskich w językoznawstwie (hipoteza Sapira-Whorfa o determinującej roli języka w postrzeganiu rzeczywistości). Boas był zwolennikiem poglądu, że badanie kultury jest niemożliwe bez uwzględnienia kontekstów historycznych.
To co różniło go od ewolucjonistów to fakt, że ewolucję uważał za pewien zbiór dynamicznych, następujących po sobie zmian, który dokonywał się w obrębie danej kultury, nie zaś, jak twierdzili Morgan czy Tylor w obrębie całego globu i wszystkich kultur na nim się znajdujących.
Pierwszy zaczął mówić o kulturach nie zaś o jednej kulturze. Jest więc twórcą relatywizmu w antropologii. Do antropologii wprowadził badania historyczne - z historii wywodził obecny kształ kultur. Interesował go konkret i uważał, że jedyną metodą sprawdzania słuszności danej teorii są badania empiryczne. Uważał, że wszystkie ludy ewoluowały w tym samym kierunku, choć odmiennymi drogami, a różnice kulturowe muszą mieć uzasadnienie w uniwersalnych prawach przyrody.
Napisał między innymi: Handbook of American Indian Languages (Washington 1911).
Do jego uczniów zalicza się Ruth Benedict, Edwarda Sapira i Margaret Mead.
Zobacz też: antropologia kulturowa, etnolingwistyka, języki autochtoniczne Ameryki Północnej i Południowej.
