Fotodioda półprzewodnikowa

Z Wikipedii

fotodioda

Fotodioda, półprzewodnikowy element bierny, oparty o złącze P-N, z warstwą zaporową. Brak polaryzacji w momencie oświetlania półprzewodnika, w złączu powstaje siła elektromotoryczna (fotoprąd lub zjawisko fotowoltaiczne).

[edytuj] Zastosowania:

• przy braku polaryzacji - bateria słoneczna
• przy polaryzacji zaporowej - nieliniowy rezystor, w którym opór zależy od strumienia światła.

W obu przypadkach można wykorzystać fotodiodę jako detektor.

[edytuj] Typowe konstrukcje:

• stopowa (częstotliwość graniczna f_gr~10 MHz),
• dyfuzyjna-mesa (f_gr ~ 100 MHz),
• dyfuzyjna-planarna (f_gr ~ 100 MHz),
• pin (f_gr ~ 10 GHz, napięcie zasilające 1 V ~100 V),
• fotodioda lawinowa(f_gr ~ GHz, napięcie zasilające 200 V ~ 400 V),
• ostrzowa.

[edytuj] Zobacz też:

• fototranzystor

To jest tylko zalążek artykułu związanego z elektroniką. Jeśli możesz, rozbuduj go.