El Caracazo

Z Wikipedii

Caracazo - ogólnie przyjęta nazwa rozruchów, do których doszło w Wenezueli 27 lutego 1989. Protest ludzi przeciwko podwyżce cen za bilety komunikacji miejskiej w Guarenas stał się iskrą wzniecającą bunt, który doszedł aż do Caracas prowokując krwawy odwet ze strony rządu prezydenta Carlosa Andrésa Péreza z setkami ofiar.

Wszytko zaczęło się podstołecznym Guarenas w poniedziałek rano, kiedy grupa osób zaczęła manifestować swoje niezadowolenie z powodu podwyżki cen biletów autobusowych. Rozpoczęły się zamieszki, które rozprzestrzeniły się na kilka stanów Wenezueli: Miranda, Valencia, Merida, Bolívar, Vargas i kilka innych. Najwięcej grabieży, ofiar śmiertelnych i przemocy było w Caracas (stąd nazwa Caracazo). Rozruchy były odczuwalne zwłaszcza w ubogich dzielnicach stolicy: Catia i Casalta oraz na obrzeżach miasta. Miało miejsce niszczenie i palenie samochodów, grabieże w całym Caracas oraz zamieszki, w których zginęło wiele niewinnych osób. Zostały zawieszone prawa obywatelskie oraz wprowadzona godzina policyjna, poruszanie się po godzinie 18.00 bez zezwolenia groziło śmiercią. Od tej godziny słyszalne były wystrzały oraz krzyki ludzi (najbardziej w biednych dzielnicach). Po 6 dniach masakry postanowiono wycofać wojsko oraz Gwardię Narodową i znieść godzinę policyjną. W dalszym ciągu zawieszone były prawa obywatelskie, ale można było normalnie pracować.

Kilku wojskowych przyznało się potem publicznie do pogwałcenia praw obywatelskich.