Dipol
Z Wikipedii
Dipol (z gr. dipolos - dwa bieguny) to układ dwóch różnoimiennych ładunków.
- dipol elektryczny - układ dwóch różnoimiennych ładunków elektrycznych q, umieszczonych w pewnej odległości l od siebie. Linia przechodząca przez oba ładunki nazywa się osią dipola; tego rodzaju dipole wykazują elektryczny moment dipolowy
- dipol magnetyczny - układ wytwarzajacy pole magnetyczne, które cechuje magnetyczny moment dipolowy np. magnes, solenoid, pętla z prądem
- dipol w płaskim przepływie cieczy doskonałej - układ źródła i upustu o jednakowych wydatkach, gdy odległość między nimi dąży do zera, potencjał zespolony jest . Wprowadzony przez analogię pola przepływu cieczy do pola magnetycznego.
- antena dipolowa - antena w kształcie dwóch ramion, nie połączonych ze sobą (dipol prosty) lub złączonych końcami (dipol pętlowy). Typowym dipolem są odbiorcze dachowe anteny radiowo-telewizyjne.
- Zobacz też
- pole indukcji elektrostatycznej, pole elektromagnetyczne, przenikalność dielektryczna, dielektryk, przewodnik elektryczny, półprzewodnik