Demianowska Jaskinia Lodowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Demianowska Jaskinia Lodowa
Demianowska Jaskinia Lodowa
Położenie:	Słowacja, Niżne Tatry Dolina Demianowska
Długość:	ok. 1900 m
Deniwelacja:	680 m
Wysokość otworów:	740 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny:	90 m
Data odkrycia:	przed 1299 r.
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Demianowska Jaskinia Lodowa (sł. Demänovská ľadová jaskyňa) – część jaskini Jaskini Demianowskiej w Słowacji, znajdująca się na obszarze Niżnych Tatr w dolnej części Doliny Demianowskiej w zachodnich stokach Demianowskiej Góry (1304 m n.p.m.) i Kurenców (1284 m n.p.m.). Jej otwór znajduje się na wysokości 740 m n.p.m. Długość tej części jaskini wynosi 1,9 km, z czego turystom udostępniono jedynie 540 m. Woda przenikająca przez wapienie z których zbudowana jest jaskinia, zamarza i powstają lodowe stalaktyty, stalagmity a na dnie tworzy się lód podłogowy.

Od wejścia jaskini lodowej zwiedzający schodzą na niższe piętro – do Korytarza Niedźwiedzi a stąd do Domów Białego i Halaša, do Czarnej Galerii a z Domu Pagot idą z powrotem. W drodze powrotnej można obejrzeć zlodowaciałe części Domu Seniora i Dużego Domu, gdzie temperatura nawet w lecie nie przekracza 0°C, a z niego serpentynowym chodnikiem przez wyjście można wydostać się na powierzchnię.

[edytuj] Historia

Demianowska Jaskinia Lodowa jest jedną z pierwszych znanych jaskiń na świecie. Wzmiankuje się o niej w dokumencie kapituły ostrzyhomskiej z 5 grudnia 1299 r. Pierwszy raz przebadał ją i opisał Jerzy Buchholtz w roku 1719. Sporządził on jej pierwszy przekrój podłużny, zaznaczając wszystkie zlodowaciałe i naciekowe części. Od tego czasu badali ją uczeni z całego świata. W latach 80-tych XIX wieku dzięki zasługom Liptowskiego oddziału Spółki Karpackiej w Liptowskim Mikulaszu jaskinię udostępniono także szerszej publiczności.