Czarny tulipan

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Czarny tulipan - powieść Aleksandra Dumasa (ojca), której głównym bohaterem jest holenderski hodowca tulipanów - Korneliusz van Baerle, postanawiający wyhodować czarnego tulipana, co jeszcze nikomu się nie udało. Za to dokonanie przeznaczona jest nagroda 100 000 florenów. Akcja powieści toczy się w drugiej połowie XVII w., na terenie Niderlandów.

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Powieść zaczyna się w roku 1672, kiedy to obserwujemy okrutne morderstwo dokonane na braciach Janie i Kornelu de Witt przez pospólstwo Hagi. Jak się okazuje, Korneliusz van Baerle jest synem chrzestnym Kornela de Witt, który przekazał swojemu chrześniakowi dokumenty mogące świadczyć o zdradzie stanu. Korneliusz nie znając treści dokumentów przechowuje je w swojej szufladzie, w której trzyma również cebulki tulipanów.

Jego sąsiadem jest również zapalony ogrodnik, Izaak Boxtel, który dowiedziawszy się o sukcesie Korneliusza w postaci wyhodowania cebulek czarnego tulipana, staje się o to zazdrosny i szuka sposobności do wykradzenia cennych roślin. Okazja nadarza się w momencie przyjścia wiadomości o haskiej masakrze na dwóch sławnych braciach. Boxtel, wiedząc o depozycie złożonym w szufladzie Korneliusza, postanawia go zadenuncjować, w wyniku czego młody hodowca trafia do więzienia.

Do więzienia zabiera jednak ze sobą cebulki warte 100 000 florenów, a Boxtel podąża w ślad za nim, aby mu je wykraść. Korneliusz w więzieniu poznaje Różę, piękną Fryzyjkę, która zakochuje się w nim (z wzajemnością) i postanawia pomóc mu w wyhodowaniu czarnego kwiatu. Kiedy wreszcie tulipan zakwita, Boxtel wykrada doniczkę z kwiatem i udaje się do Haarlemu, gdzie ma być wręczona nagroda dla wybitnego hodowcy. Róża rusza za nim, by ostatecznie stanąć przed księciem Wilhelmem, który rozwiązuję sprawę własności tulipana i przyczynia się do szczęśliwego zakończenia powieści.