Ciąża mnoga
Z Wikipedii
Ciąża mnoga - inaczej ciąża wielopłodowa - występuje w przypadku jednoczesnego rozwoju wewnątrz macicy więcej niż jednego zarodka. U człowieka, u którego zwykle rozwija się jeden płód w pojedynczej ciąży, najczęstszym typem ciąży mnogiej jest ciąża bliźniacza.
Ciąże mnogie monozygotyczne to takie, w której dochodzi do rozdzielenia zygoty na dwa oddzielne zarodki. Podział ten może dokonać się na różnym etapie rozwoju. Rozdzielenie, które następuje po 13. dniu ciąży doprowadza najczęściej do powstania tzw. zroślaków.
Ciąże polizygotyczne, to takie, które są skutkiem zapłodnienia kilku komórek jajowych. Ciąże mnogie polizygotyczne występują znacznie częściej podczas leczenia bezpłodności poprzez stymulację hormonalną jajeczkowania. Najczęściej do zapłodnienia dochodzi w trakcie jednego stosunku płciowego. W niektórych przypadkach może dojść do zapłodnienia na skutek kilku oddzielnych stosunków płciowych (tzw. nadpłodnienie - łac. superfecundatio), co umożliwia urodzenie z jednej ciąży dwóch lub większej ilości dzieci posiadających osobnych ojców. Innym szczególnym typem ciąży polizygotycznej jest dodatkowe zajście w ciążę podczas ciąży (łac. superfetatio) w następstwie kolejnej owulacji. Sytuacja taka jest niezwykle rzadko spotykana, ze względu na fizjologiczne zatrzymanie owulacji w trakcie trwania ciąży.
Często spotykanym zjawiskiem jest obumarcie jednego z zarodków (rzadziej płodów) konsekwencją czego jest zredukowanie ciąży mnogiej do ciąży pojedynczej.
Częstotliwość występowania ciąż mnogich u ludzi określa reguła Hellina:
- bliźnięta = (a) = 1:85 = 1,18%
- trojaczki = (a2) = 1:852 = 1:7255 = 0,013%
- czworaczki = (a3) = 1:853 = 1:614125
- pięcioraczki = (a4) = 1:854 = 1:52200625
