Choroba von Willebranda

Z Wikipedii

	Choroba von Willebranda
( )
ICD-10:	D68.0
D68.0 .0 {{{X.0}}}
D68.0 .1 {{{X.1}}}
D68.0 .2 {{{X.2}}}
D68.0 .3 {{{X.3}}}
D68.0 .4 {{{X.4}}}
D68.0 .5 {{{X.5}}}
D68.0 .6 {{{X.6}}}
D68.0 .7 {{{X.7}}}
D68.0 .8 {{{X.8}}}
D68.0 .9 {{{X.9}}}

Choroba von Willebranda jest chorobą charakteryzującą się skłonnością do krwawień samoistnych lub po urazach (operacja, uderzenie itp.). Występuje w postaci ciężkiej, umiarkowanej i lekkiej. Przyczyną jej jest brak we krwi czynnika von Willebranda odpowiedzialnego za zlepianie się płytek krwi i ochranianie czynnika krzepnięcia VIII.

Wydłużenie czasu krwawienia przy zachowanej prawidłowej liczbie krwinek płytkowych jest typowym odchyleniem laboratoryjnym tej choroby. Leczenie krwawień powinno być prowadzone przez hematologa, a polega w większości przypadków na stosowaniu leków podnoszących poziom czynnika von Willebranda we krwi.

[edytuj] Epidemiologia

Wrodzoną chorobę von Willebranda spotyka się u 1 osoby na 10.000.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z medycyną. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne