Choroba legionistów

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Choroba legionistów - (inne nazwy: legioneloza, gorączka Pontiac - postać grypopodobna przebiegająca bez zapalenia płuc i z tendecją do samoistnego ustępowania) to zakaźna choroba dróg oddechowych o różnym przebiegu (od bezobjowawego pojawienia się przeciwciał, czyli tak zwanej serokonwersji, poprzez objawy grypopodobne do ciężkiego zapalenia płuc), wywołane przez Gram-ujemną bakterię Legionella pneumophila, która została po raz pierwszy opisana w 1976r w Filadelfii, w trakcie zjazdu weteranów wojennych w hotelu Bellevue Stratford Hotel, a źródłem zakażenia była hotelowa klimatyzacja. Zmarło wówczas 29 osób.

[edytuj] Objawy chorobowe

okres inkubacji 2 - 10 dni
gorączka, dreszcze
uczucie osłabienia, złe samopoczucie, senność
jadłowstręt
bóle głowy i bóle mięśniowe
objawy ze strony układu pokarmowego:
- biegunka w około 50% przypadków
- nudności i wymioty w 10 - 20%
kaszel suchy, w późniejszym okresie wilgotny
ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym
krwioplucie
bradykardia u ponad 60% chorych oraz obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
hiponatremia, hipofosfatemia, podwyższenie poziomu transaminaz
objawy neurologiczne:
- splątanie
- dezorientacja
- otępienie
- bezsenność
- halucynacje
- drgawki

[edytuj] Diagnostyka

test immunofluoroscencyjny plwociny i krwi
hodowla bakterii z plwociny i krwi
badanie radioimmunologiczne moczu
reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR)
badanie RTG klatki piersiowej - brak charakterystycznego obrazu radiologicznego, często powoduje plamiste, zlewające się zacienienia, w 50% przebiegające z pojawieniem sie wysięku w opłucnej. Cechą charakterystyczną jest też późne, nawet kilka miesięcy po zachorowaniu, ustępowanie zmian radiologicznych
bronchoskopia

[edytuj] Leczenie

Podstawą leczenia jest stosowanie antybiotyków. Antybiotyki z wyboru: azytromycyna, klarytromycyna, ciprofloksacyna.
W trakcie leczenia należy wyrównać współistniejące zaburzenia wodno-elektrolitowe.

[edytuj] Rokowanie

Śmiertelność wynosi od 10% u osób prawidłowo leczonych, bez współistniejących zaburzeń odporności, do 80% u osób nie leczonych bądź ze współistniejącymi zaburzeniami odporności.