Buńczuk
Z Wikipedii
Buńczuk - drzewce zakończone kulą lub grotem, ozdobione końskim włosiem.
Buńczuk stanowił symbol władzy w armii tureckiej oraz wojskach tatarskich i kozackich. W XVII w. zaadoptowany przez wojska polskie w wyniku orientalizacji znaku hetmańskiego. Dziś używany w formacjach odwołujących się do tradycji kawaleryjskich.
Współczesny buńczuk składa się z niklowanej lancy długości 270 cm, zakończonej grotem. Przy grocie zawieszony jest na niklowanym łańcuszku czarny ogon z włosa końskiego oraz proporczyk w barwach narodowych. Pododdział, któremu zostaje nadany tytuł honorowy "Wzorowy Pododdział" otrzymuje wraz z buńczukiem gwóźdź okolicznościowy z wygrawerowanymi inicjałami nazwy jednostek, datą nadania, który umieszcza się na lancy buńczuka. Gdy pododdział trzykrotnie otrzyma ten tytuł, otrzymuje on buńczuk na własność. Buńczuk towarzyszy pododdziałowi w wystąpieniach z okazji świąt państwowych i wojskowych oraz innych uroczystości.