Blizne
Z Wikipedii
| Blizne | |
| Województwo | podkarpackie |
| Powiat | brzozowski |
| Gmina | Jasienica Rosielna |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
13 |
| Kod pocztowy | 36-221 |
| Tablice rejestracyjne | RBR |
Blizne – wieś w gminie Jasienica Rosielna w powiecie brzozowskim w województwie podkarpackim. Została ulokowana w tym miejscu przez Kazimierza Wielkiego w 1366 r.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
[edytuj] Kościół pw. Wszystkich Świętych
Na terenie miejscowości na pagórku otoczonym drzewami znajduje się unikatowy w skali światowej zespół kościelno-plebański. Drewniany kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych o charakterze obronnym, powstał najprawdopodobniej w XV lub XVI w., w stylu gotyckim. W I poł. XVII w. dobudowano do niego wieżę, a na początku XIX w. rozebrano okalające soboty. W latach 1964-1980 obiekt został gruntownie odrestaurowany.
Kościół zbudowany jest na zrąb z jodłowych bali. Od zachodu przylega do niego masywna dzwonnica z nadwieszoną izbicą. Bryła świątyni pokryta jest gontami. Wnętrze składające się z kruchty, kwadratowej nawy i prezbiterium posiada bogaty, kolorowy wystrój. Zdobią go bezcenne polichromie 3 różnych dekoracji malarskich. Ołtarz główny oraz boczne pochodzą z XVIII w., natomiast ambona jest późnorenesansowa.
W 2003 r. cały obiekt wraz z Haczowem i drewnianymi kościołami Małopolski został zapisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
[edytuj] Legenda związana ze wzgórzem Michałek
Przy drodze łączącej Blizne z Golcową na wzgórzu, zwanym Michałkiem (423 m), w otoczeniu drzew znajduje się kaplica świętego Michała Archanioła. Z miejscem tym wiąże się legenda o napadzie Tatarów i cudownym ocaleniu ludzi, którzy tu szukali schronienia.
Liczne hordy Tatarów, które w 1624 r. napadały na tamte tereny, paliły wsie biorąc wielu ludzi w jasyr, dotarły do Bliznego. Część mieszkańców schroniła się na wzgórzu i odpierała ataki najeźdźców, modląc się o cudowne ocalenie. Rozpętała się burza i ludzie ujrzeli spływające z nieba zastępy uzbrojonych aniołów, którym przewodził sam święty Michał Archanioł. Tatarzy widząc to przerazili się i pouciekali. Na pamiątkę tego wydarzenia wybudowano na wzniesieniu drewnianą kapliczkę pw. Michała Archanioła.
W 1750 r. kapucyni uzyskali pozwolenie na osiedlenie się na Michałku. Wtedy też rozpoczęła się budowa murowanego kościoła, do którego kamień węgielny został wzięty z drewnianej kaplicy. W 1788 r. nastąpiła kasacja klasztoru i kościoła, budynki zostały sprzedane i rozebrane, ale kult świętego Michała Archanioła trwał dalej. W 1877 r. ksiądz Józef Januszkiewicz postawił kaplicę dokładnie w miejscu dawnego kościoła, a wokoło posadził modrzewie. W tym stanie kaplica przetrwała do dnia dzisiejszego.
