Bitwa na Dagorlad (1899)

Z Wikipedii

Bitwa na Dagorlad – fikcyjna bitwa ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Wzmianka na jej temat znajduje się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni. Więcej informacji dotyczących przebiegu batalii zawierają Niedokończone opowieści.

Bitwa ta jest jedną z batalii należących do historii Śródziemia, nie mających miejsca w czasie akcji Władcy pierścieni.

Bitwa na Dagorlad – bitwa stoczona w 1899 roku Trzeciej Ery pomiędzy wojskami Gondoru a Woźnikami.

Król Gondoru Calimehtar, wiedząc o planowanym przez Woźników ataku na prowincję Calenardhon (oraz o przygotowywanym powstaniu Nortów w Rhovaninie) postanowił rozpocząć działania wojenne. Na czele swej armii (liczącej zapewne kilkanaście – kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy) wyruszył z Ithilien i pomaszerował w głąb Rhovanionu, chcąc sprowokować wroga do ataku całością jego sił. Następnie zaczął się wycofywać, odciągając Woźników (najpewniej kilkadziesiąt tysięcy wojowników) od ich siedzib. W końcu na równinie Dagorlad doszło do bitwy. Była ona bardzo zacięta, lecz początkowo żadna ze stron nie była w stanie osiągnąć zwycięstwa. Calimehtar wysłał więc część swojej kawalerii, która połączyła się z sojuszniczymi Éothédami pod wodzą Marhwiniego (zapewne w liczbie kilku tysięcy). Razem wszyscy ci jeźdźcy uderzyli na flanki i tyły Woźników. Atak ten przesądził o zwycięstwie Gondoru. Woźnicy rzucili się do bezładnej ucieczki na północ, a Marhwini ścigał ich aż do obrzeży Mrocznej Puszczy.

Bitwa na Dagorlad zapewniła Gondorowi kilkadziesiąt lat pokoju, choć Woźnicy nie zostali ostatecznie pokonani i wciąż stanowili zagrożenie.