Autotransformator

Z Wikipedii

Autotransformator laboratoryjny.

Autotransformator to transformator, w którym uzwojenie pierwotne jest jednocześnie częścią uzwojenia wtórnego lub na odwrót. Autotransformator może posiadać przekładnie stałą (stały stosunek ilości zwojów uzwojeń pierwotnego i wtórnego) lub też zmienną (skokowo - przełącznik zaczepów lub płynnie).

Autotransformator uzywany jest chętnie w elektroenergetyce (zamiast transformatora) gdy zachodzi potrzeba transformacji napięcia z niewielką przekładnią (np. 220kV/110kV), wiąże się to bowiem z oszczędnością surowców (stal, miedź, olej itd.), łatwiejszym transportem i in. Wynika to z tego iż moc własna autotransformatora różni się od jego mocy przechodniej. W powyższym przykładzie przekładnia (stosunek napięć po stronie pierwotnej i wtórnej) = 2, a moc własna równa jest połowie mocy przechodniej, czyli w miejsce transformatora można wstawić autotransformator o 2x mniejszej mocy.

W laboratoriach często jest spotykany do płynnej regulacji napięcia autotransformator z uzwojeniem nawiniętym na toroidalnym rdzeniu. Przewody zasilające podłączone są na początku oraz blisko końca uzwojenia, wyjściowe natomiast podłączone są jednym końcem do początku uzwojenia, zaś drugie wyprowadzenie jest ruchome (szczotka węglowa przesuwana po uzwojeniu). Umożliwia to płynną regulację napięcia przeważnie w zakresie 0% - 130% U_zas (o rdzeniu toroidalnym (oponek)) lub 90%-110% U_zas.

Transformator taki jest maszyną z połączeniem galwanicznym, co oznacza, że występuje w nim połączenie (metaliczne) pomiędzy wejściem a wyjściem.

Wynalazcą tego urządzenia jest Nikola Tesla.