Armata 60-funtowa
Z Wikipedii
Armata 60-funtowa to angielskie działo polowe kalibru 5 cali (127 mm) zaprojektowane w 1904. Używane było w czasie I i II wojny światowej (aż do 1944).
Używane było zazwyczaj do ognia przeciwartyleryjskiego, maksymalny zasięg pocisków ważących 60 funtów (27,3 kg) wynosił 10.300 jardów (9,4 km). Armata ważyła 4,4 tony i do jej transportu używano zaprzęgu 12 koni. Późniejsze modyfikacje spowodowały, że jej ciężar wzrósł do ponad pięciu ton i mogła być transportowana tylko przez gąsienicowy ciągnik artyleryjski.
Była to jedna z dwóch armat montowanych w pierwszej samobieżnej armacie polowej skonstruowanej w czasie I wojny światowej – brytyjskim Gun Carrier Mark I.
| Broń artyleryjska krajów Brytyjskiej Wspólnoty Narodów z okresu II wojny światowej |
|---|
| Działa czołgowe i przeciwpancerne |
| Armata 2-funtowa | Armata 6-funtowa | Armata czołgowa kal. 75 mm | Armata 17-funtowa / Armata 77mm HV |
| Artyleria polowa, średnia i ciężka |
| Armata 18-funtowa | Haubica 4,5 calowa | Haubicoarmata 25-funtowa |
| Armata 60-funtowa | Armata 4,5 calowa | Armata 5,5 calowa |
| Haubica 6 calowa | Haubica 7,2 calowa | Haubica 8 calowa |
| Artyleria przeciwlotnicza |
| Armata przeciwlotnicza 3,75 calowa |
| Artyleria górska |
| Haubica górska 3,7 cala |
