Antofyllit

Z Wikipedii

Antofyllit (Anthophyllit, Antofyllin) – minerał z grupy krzemianów, amfibol.

Nazwa pochodzi od łac. Anthophyllum= goździk (goździkowiec korzenny), używany jako przyprawa kuchenna, nawiązując do barwy tego minerału. Minerał rzadki.

[edytuj] Właściwości:

• Chemizm: (Mg, Fe)₇[[OH/Si₄O₁₁]₂ - zasadowy krzemian magnezu i żelaza.
• Układ krystalograficzny: rombowy
• Twardość: 5,5
• Gęstość: 2,85 – 3,57
• Rysa: biała, jasnoszara
• Barwa: brunatnozielona, także biała, szara, niebieskoszara, jasnozielona
• Przełam: muszlowy, nierówny
• Połysk: perłowy, tłusty
• Łupliwość: doskonała

Bardzo rzadko tworzy kryształy – najczęściej słupkowe, pręcikowe, igiełkowe, lub włoskowe. Często tworzy żyłki. Wykazuje charakterystyczną włóknistą oddzielność. Jest kruchy (włókna są miękkie i sprężyste). Czasami zawiera domieszki glinu.

[edytuj] Występowanie:

Typowy minerał metamorficzny. Występuje w łupkach antofyllitowych oraz w serpentynitach obok hornblendy, biotytu, skaleni, flogopitu, i chlorytu.

Miejsca występowania: Szwecja – Fahlan, Finlandia, Norwegia, Czechy, Włochy, Wielka Brytania.

W Polsce występuje na Dolnym Śląsku – okolice Bystrzycy Górnej w Górach Sowich, i okolicach Jordanowa.

[edytuj] Zastosowanie:

Surowiec do produkcji azbestu. Kamień poszukiwany przez kolekcjonerów. Szczególnie cenne są kryształy tego minerału pochodzące z Norwegii – Kongsberg oraz tzw. „hermanowskie kule” – unikalne kulisto –promieniste skupienia występujące w Hermanovie w Czechach.